Izrael (Nikulicki)

W dzisiejszym świecie Izrael (Nikulicki) zajął fundamentalne miejsce w różnych sferach życia codziennego. Niezależnie od tego, czy chodzi o miejsce pracy, o środowisko akademickie, kulturalne czy społeczne, Izrael (Nikulicki) stał się tematem istotnym i interesującym dla szerokiego grona osób. Jego wpływ i znaczenie wzbudziły zainteresowanie badaczy, specjalistów i ogółu społeczeństwa, którzy starają się zrozumieć jego znaczenie i konsekwencje. W tym artykule szczegółowo zbadamy rolę, jaką Izrael (Nikulicki) odgrywa w dzisiejszym społeczeństwie, analizując jego ewolucję, wyzwania i możliwe rozwiązania. Dodatkowo zbadamy, w jaki sposób Izrael (Nikulicki) ukształtował i nadal będzie kształtować obecny krajobraz, a także korzyści i wyzwania, jakie wiążą się z jego obecnością w różnych kontekstach.

Izrael
Iwan Nikulicki
Biskup wołogodzki i totiemski
ilustracja
Kraj działania

Imperium Rosyjskie

Data urodzenia

1832

Data śmierci

23 kwietnia 1894

Miejsce pochówku ?
Biskup wołogodzki
Okres sprawowania

1883-1894

Wyznanie

prawosławie

Kościół

Rosyjski Kościół Prawosławny

Śluby zakonne

22 grudnia 1857

Prezbiterat

1858

Chirotonia biskupia

8 lipca 1879

Izrael, imię świeckie: Iwan Jewgrafowicz Nikulnicki, inny wariant nazwiska: Mikulicki (ur. 1832, zm. 11 kwietnia?/23 kwietnia 1894) – rosyjski biskup prawosławny.

Był synem prawosławnego diakona. Ukończył seminarium duchowne w Riazaniu, zaś w 1856 także Moskiewską Akademię Duchowną, z tytułem kandydata nauk teologicznych. W 1857 został inspektorem szkoły duchownej w Kałudze. W tym samym roku, 22 grudnia, złożył wieczyste śluby mnisze z imieniem Izrael. W roku następnym przyjął święcenia kapłańskie.

Od 1863 do 1872 był inspektorem seminarium duchownego w Mohylewie, od 1866 jako ihumen, zaś od 1868 jako archimandryta. Od 1872 do 1879 był p.o. rektora seminarium duchownego w Witebsku.

8 lipca 1879 miała miejsce jego chirotonia na biskupa nowomyrhorodzkiego, wikariusza eparchii chersońskiej. Następnie od stycznia do października 1883 pełnił funkcję biskupa ostrogskiego, wikariusza eparchii wołyńskiej. W 1883 przeniesiony na katedrę wołogodzką.

Bibliografia