Intonacja (językoznawstwo)
W dzisiejszym świecie Intonacja (językoznawstwo) to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na kulturę popularną, Intonacja (językoznawstwo) stał się częstym tematem rozmów na całym świecie. Wraz z szybkim rozwojem technologii i postępującą globalizacją, Intonacja (językoznawstwo) zyskał znaczącą rolę w codziennym życiu ludzi. W tym artykule przyjrzymy się bliżej wpływowi Intonacja (językoznawstwo) na różne aspekty społeczeństwa i zbadamy, jak ukształtował on świat, w którym żyjemy. Poprzez szczegółową analizę staramy się rzucić światło na wiele aspektów Intonacja (językoznawstwo) i jego ewolucję w czasie.
Intonacja – w trakcie wypowiadania tekstu nadawanie mu pewnego rodzaju melodii, poprzez zmianę modulacji głosu, w celu wyrażenia emocji lub tylko dla oddania specyficznego charakteru danej wypowiedzi.
Intonacja umożliwia rozpoznanie zakończenia zdań i fraz, a także pomaga rozróżnić zdania pytające, rozkazujące i oznajmujące. Z formalnego punktu widzenia intonacja jest jedną z dominant segmentacyjnych tekstu. Tzw. porządek intonacyjny dysponuje dwoma intonemami - antykadencyjnym (wznoszącym) i kadencyjnym (opadającym). Na ton modalny mają wpływ emocje. Osoba przygnębiona bądź zdezorientowana zazwyczaj używa niższego tonu. Ekscytacja i radość są natomiast często okazywane przy użyciu wyższego tonu[1].
Intonacja w językach tonalnych
W językach tonalnych istotną rolę odgrywa intonacja poszczególnych samogłosek morfemu – jest ona jedną z cech fonologicznych relewantnych (samogłoski wypowiadane z różną intonacją stanowią realizację różnych fonemów). Najczęściej spotykane rodzaje tonów (sposobów intonowania samogłosek), to:
- ton wznoszący (tzw. antykadencja)
- ton opadający (tzw. kadencja)
- ton opadająco-wznoszący
- ton wznosząco-opadający
- ton neutralny.
