Inocelliidae

W dzisiejszym świecie Inocelliidae to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od momentu powstania Inocelliidae wywołał debaty, dyskusje i wywarł znaczący wpływ na różne obszary społeczeństwa. Jego znaczenie przekroczyło granice i wywołało rosnące zainteresowanie w różnych sektorach, od środowiska akademickiego i naukowego po świat rozrywki i kultury popularnej. W tym artykule dokładnie zbadamy wpływ Inocelliidae i przeanalizujemy jego wpływ na codzienne życie ludzi. Podobnie zbadamy jego wpływ na różne aspekty społeczeństwa i zastanowimy się nad jego ewolucją w czasie.

Inocelliidae[1]
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

uskrzydlone

Rząd

wielbłądki

Rodzina

Inocelliidae

Systematyka w Wikispecies

Inocelliidae – nieliczna w gatunki, słabo poznana rodzina drapieżnych owadów z rzędu wielbłądek (Raphidioptera) związanych ze środowiskiem leśnym. Występują na obszarze Holarktyki. Większość gatunków występuje w Azji, głównie wschodniej. Rodzina obejmuje ponad 20 gatunków współcześnie żyjących oraz 6 wymarłych[2]. W Polsce stwierdzono jeden gatunek – Inocelia crassicornis[3].

Wielbłądki z tej rodziny różnią się od pozostałych głową szerszą w przedniej części, dłuższymi czułkami, użyłkowaniem skrzydła oraz brakiem przyoczek[3]. Larwy większości Inocelliidae żyją pod korą drzew lub krzewów. W 3-letnim (lub dłuższym) cyklu rozwojowym wymagają okresu niskich temperatur, w okolicach 0 °C lub poniżej, który indukuje przepoczwarczenie lub przeobrażenie w imago[4]. Preferencje pokarmowe postaci dorosłych pozostają słabo zbadane. Larwy są aktywne o zmierzchu i w nocy, co utrudnia ich obserwację.

Wyróżniane rodzaje:

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Inocelliidae, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. ↑ Liu et al. Discovery of Amurinocellia H. Aspöck & U. Aspöck (Raphidioptera: Inocelliidae) in China, with description of two new species. „Zootaxa”. 2264, s. 41–50, 2009. (ang.). 
  3. ↑ a b Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
  4. ↑ L. Greve. The order Raphidioptera in Norway. „Norw. J. Entomol.”. 49, s. 81-92, 2002. (ang.).