Inguna Rībena

W niniejszym artykule podejście Inguna Rībena zostanie omówione z innowacyjnej i aktualnej perspektywy, aby zapewnić czytelnikowi pełną i zaktualizowaną wizję tematu. Zostaną przeanalizowane różne aspekty Inguna Rībena, badając jego pochodzenie, ewolucję w czasie, a także jego dzisiejsze znaczenie. Ponadto zaprezentowane zostaną różne punkty widzenia i opinie ekspertów w tej dziedzinie, w celu zaoferowania kompleksowego i wzbogacającego spojrzenia na Inguna Rībena. Podobnie zbadane zostaną możliwe przyszłe trendy w odniesieniu do Inguna Rībena, aby zapewnić perspektywiczną wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć znaczenie i wpływ, jaki ten temat ma na obecne społeczeństwo.

Inguna Rībena
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1956
Ryga

Minister kultury Łotwy
Okres

od 7 listopada 2002
do 9 marca 2004

Przynależność polityczna

Nowa Era

Poprzednik

Karina Pētersone

Następca

Helēna Demakova

Multimedia w Wikimedia Commons

Inguna Rībena z domu Krūmiņa (ur. 24 lipca 1956 w Rydze) – łotewska architekt i polityk, minister kultury (2002–2004), posłanka na Sejm Republiki Łotewskiej.

Życiorys

W 1980 ukończyła studia na wydziale architektury Ryskiego Instytutu Politechnicznego. W 1995 uzyskała magisterium z architektury. Od 1980 pracowała jako wykładowczyni na macierzystej uczelni (przekształconej w Ryski Uniwersytet Techniczny). Podjęła również praktykę w zawodzie architekta, była zwyciężczynią różnych konkursów branżowych. Autorka publikacji poświęconych architekturze i wystrojowi wnętrz. Członkini m.in. łotewskiego związku architektów.

W latach 1994–1997 wykonywała mandat radnej rady miejskiej w Rydze, następnie była zatrudniona w administracji miejskiej jako kierownik wydziału kultury. W latach 1998–2002 kierowała spółką Aģentūra Rīga 800. Angażowała się na rzecz sprawy tybetańskiej w Sejmie IX kadencji[1].

W 2002 uzyskała po raz pierwszy mandat posłanki na Sejm Republiki Łotewskiej, kandydując z ramienia Nowej Ery (JL). Od listopada 2002 do marca 2004 sprawowała urząd ministra kultury w rządzie Einarsa Repšego[2]. Weszła w skład prezydium Sejmu VIII kadencji. Uzyskiwała reelekcję w kolejnych wyborach parlamentarnych: w 2006 (z listy JL), 2010 i 2011 (z listy Jedności, którą współtworzyła Nowa Era). W czerwcu 2014 ogłosiła odejście z Jedności[3]. W tym samym miesiącu przystąpiła do partii Zjednoczenie Narodowe „Wszystko dla Łotwy!” – TB/LNNK[4]. W 2014 i 2018 z ramienia narodowców wybierana na kolejne kadencje Sejmu[5][6]. W czerwcu 2019 wystąpiła z frakcji tego ugrupowania[7].

Życie prywatne

Dwukrotnie zamężna, jej drugim mężem został architekt Uģis Zābers. Ma czworo dzieci (dwie pary bliźniaków, po jednej z każdego z małżeństw)[8].

Odznaczenia

Odznaczona Orderem Trzech Gwiazd IV klasy (2002)[8].

Przypisy

  1. ↑ Mēs visi esam Tibetas cerība, un Tibeta ir visu mūsu cerība. apollo.lv, 24 kwietnia 2008. . (łot.).
  2. ↑ Latvijas Republikas valdības sastāvs 2002.gada 7.novembris – 2004.gada 9.marts. mk.gov.lv. . (łot.).
  3. ↑ Rībena un Kursīte-Pakule pametīs Vienotību. diena.lv, 10 czerwca 2014. . (łot.).
  4. ↑ Vienotību pametusī Kursīte-Pakule, Rībena un Rusiņš kļuvuši par NA biedriem. diena.lv, 25 czerwca 2014. . (łot.).
  5. ↑ 12. Saeima apstiprināta. nra.lv, 4 listopada 2014. . (łot.).
  6. ↑ Ievēlēto deputātu alfabētiskais saraksts. sv2018.cvk.lv. . (łot.).
  7. ↑ Saeimas deputāte Inguna Rībena pametusi Nacionālās apvienības frakciju. lsm.lv, 5 czerwca 2019. . (łot.).
  8. ↑ a b Ingūna Rībena. ingunaribena.lv. . (łot.).

Bibliografia

Rząd Einarsa Repšego (2002–2004)
W dniu powstania
Późniejsi członkowie rządu