W tym artykule zbadamy wpływ Howard Ferguson na nasze obecne społeczeństwo. Howard Ferguson okazał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne aspekty życia codziennego. Z biegiem czasu Howard Ferguson odegrał kluczową rolę w ewolucji naszej kultury, sposobu, w jaki odnosimy się do innych i rozwoju technologii. Poprzez szczegółową analizę sprawdzimy, jak Howard Ferguson ukształtował nasze postrzeganie świata i jak jego obecność w dalszym ciągu wpływa na nasze życie. To badanie pozwoli nam lepiej zrozumieć znaczenie i zakres Howard Ferguson we współczesnym świecie.
| Data i miejsce urodzenia |
21 października 1908 |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci |
31 października 1999 |
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód |
Howard Ferguson (ur. 21 października 1908 w Belfaście, zm. 31 października 1999 w Cambridge) – brytyjski kompozytor, pianista, pedagog i muzykolog.
Już w młodym wieku objawił się jego talent muzyczny. Grającego młodego Fergusona usłyszał w 1922 pianista Harold Samuel i zachęcił jego rodziców, aby pozwolili mu przyjechać do Londynu i studiować u niego. W 1924 Ferguson wstąpił do Royal College of Music, aby uczyć się kompozycji pod kierunkiem R.O. Morrisa i Ralpha Vaughana Williamsa[1][2]. Studiował również dyrygenturę u Malcolma Sargenta[3], a jego przyjacielem został kolega ze studiów Gerald Finzi[3].
Wczesne kompozycje Fergusona takie jak Octet (1933) (napisany na tę samą obsadę co oktet Franza Schuberta), spotkały się ze znacznym uznaniem[3].
W czasie II wojny światowej, Ferguson pomagał Myrze Hess prowadzić podnoszącą na duchu serię koncertów w National Gallery w Londynie[3]. Od 1948 do 1963 wykładał w Royal Academy of Music[1][2], do jego uczniów poza Myrą Hess, należeli Richard Rodney Bennett, Susan Bradshaw i Cornelius Cardew[3]. W 1959 otrzymał doktorat honoris causa uniwersytetu w Belfaście[1][2].
Po napisaniu The Dream of the Rood Ferguson zrezygnował z komponowania na rzecz uprawiania muzykologii mówiąc, że w swych stosunkowo niewielu dziełach "powiedział" już wszystko co miał do powiedzenia. Jego Keyboard Interpretation from the 14th to 19th Century (1975) oraz antologie wczesnej muzyki klawiszowej francuskiej, włoskiej, niemieckiej i angielskiej (1966, 1968, 1970, 1971) cieszyły się powodzeniem zarówno wśród wykonawców profesjonalnych jak i amatorów[1][2].