Obecnie Hilde Zadek jest tematem niezwykle aktualnym i wzbudzającym duże zainteresowanie w społeczeństwie. Od pewnego czasu Hilde Zadek jest przedmiotem dyskusji i kontrowersji, gdyż jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach życia codziennego. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, ekonomię, kulturę czy naukę, Hilde Zadek zdołał znaleźć dla siebie niszę i pozycjonować się jako jeden z najgorętszych współczesnych tematów. Na przestrzeni historii Hilde Zadek naznaczył sposób, w jaki postrzegamy świat, przed i po, wywołując znaczące zmiany, które bezpośrednio wpłynęły na społeczeństwo. Celem tego artykułu jest rzucenie światła na Hilde Zadek i przeanalizowanie jego wpływu na społeczeństwo dzisiaj, a także w przeszłości i przyszłości.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Pochodzenie | |
Data i miejsce śmierci | |
Typ głosu | |
Gatunki | |
Zawód | |
Odznaczenia | |
![]() |
Hilde Zadek (ur. 15 grudnia 1917 w Bydgoszczy[1][2], zm. 21 lutego 2019 w Karlsruhe[3]) – niemiecka śpiewaczka pochodzenia żydowskiego, sopran.
Wychowywała się w Wiedniu i Szczecinie[2]. W 1934 roku wyemigrowała z III Rzeszy do Palestyny, gdzie pracowała jako pielęgniarka[1][2]. Jednocześnie podjęła studia wokalne w Jerozolimie[1][2] u Rose Pauly[2]. Po 1945 roku kontynuowała naukę u Rii Ginster w Zurychu[1]. Zadebiutowała na scenie w 1947 roku tytułową rolą w Aidzie w Operze Wiedeńskiej[1][2], z którą pozostała związana do 1971 roku[2]. W 1949 roku na festiwalu w Salzburgu wystąpiła w prapremierze opery Carla Orffa Antigonae[1], rok później tytułową rolą w Ariadnie na Naksos Richarda Straussa pod batutą Thomasa Beechama debiutowała na festiwalu w Edynburgu[1][2]. Gościnnie śpiewała m.in. w Covent Garden Theatre w Londynie, Teatro Colón w Buenos Aires, Metropolitan Opera w Nowym Jorku, Operze Paryskiej i operze w San Francisco[1][2]. Kreowała rolę Magdy Sorel w austriackiej premierze opery Konsul Gian Carlo Menottiego[2]. Wystąpiła jako Donna Anna w nagraniu płytowym Don Giovanniego W.A. Mozarta pod batutą Rudolfa Moralta[1]. Od 1967 roku wykładała w Konserwatorium Wiedeńskim[1].
Otrzymała Wielką Odznakę Honorową za Zasługi dla Republiki Austrii (2012)[4].