W tym artykule powiemy Ci wszystko, co musisz wiedzieć o Herman z Horn. Od jego początków do dzisiejszego znaczenia, przeanalizujemy, w jaki sposób Herman z Horn wpłynął na różne obszary i był tematem zainteresowania wielu osób. Nie ma znaczenia, czy jesteś ekspertem w danej dziedzinie, czy dopiero zaczynasz interesować się Herman z Horn, tutaj znajdziesz szczegółowe i aktualne informacje, które pomogą Ci lepiej zrozumieć ten temat. Ponadto zbadamy różne perspektywy i opinie na temat Herman z Horn, abyś mógł mieć pełniejszą i wzbogacającą wizję tego tematu. Przygotuj się na zanurzenie w fascynującym świecie Herman z Horn!
| Data śmierci | |
|---|---|
| Biskup Utrechtu | |
| Okres sprawowania |
1151-1156 |
| Wyznanie | |
Herman z Horn (Hoorne, Horne) (zm. 27 marca 1156[1]) – biskup Utrechtu od 1151.
Herman według dawnej tradycji jest łączony z rodem Horn z Limburgii, jest to jednak kwestionowane z uwagi na niewielkie znaczenie tej rodziny w chwili objęcia przezeń stanowiska biskupiego; prawdopodobnie pochodził z możnej rodziny z Horningen (Horninga)[2]. Bywa identyfikowany z archidiakonem z Liège Hermanem z Horn, wzmiankowanym w latach 30., jednak brak jednoznacznych dowodów na identyczność tych postaci[3]. Był prepozytem kapituły przy kościele św. Gereona w Kolonii[4][5].
Gdy w 1150 nastąpił wakat na stanowisku biskupa Utrechtu, tamtejsza kapituła dokonała podwójnego wyboru: część opowiedziała się za Hermanem, a część za prepozytem z Kolonii Fryderykiem z Bergu[5][6]. Hermana poparła większość kapituły[6], a także władcy Geldrii, Kleve i Holandii[7][1][6]. Fryderyka wsparła mniejsza część kapituły, a także mieszczanie Utrechtu i Deventer obawiający się wpływów sąsiadujących władców na politykę księstwa biskupiego w przypadku wyboru Hermana[6]. Spór na korzyść Hermana został rozsądzony w 1151 na hoftagu w Norymberdze przez króla niemieckiego Konrada III Hohenstaufa[5]. Mimo akceptacji decyzji króla przez legata papieskiego, Fryderyk i jego zwolennicy nie ustępowali i próbowali siłą zmusić Hermana do ustąpienia[5]. Spór zakończył następca Konrada, Fryderyk I Barbarossa, który osobiście przybył w 1152 do Utrechtu, aby pomóc Hermanowi w pokonaniu opozycji wśród mieszczan[7][5].
Herman okazał się słabym władcą[7][1].