Herman II (landgraf Turyngii)

W tym artykule zbadamy różne aspekty Herman II (landgraf Turyngii) i jego wpływ na współczesne społeczeństwo. Od swoich początków do obecnej ewolucji Herman II (landgraf Turyngii) pozostawił niezatarty ślad w różnych aspektach naszego życia. Przeanalizujemy jego wpływ na kulturę, gospodarkę, technologię i politykę, próbując zrozumieć jego znaczenie we współczesnym świecie. Poprzez gromadzenie danych, referencji i opinii ekspertów staramy się zaoferować kompleksowy obraz Herman II (landgraf Turyngii) i jego dzisiejszej roli.

Herman II
ilustracja herbu
Landgraf Turyngii
Okres

od 1227
do 1241

Poprzednik

Ludwik IV Święty

Następca

Henryk Raspe

Dane biograficzne
Dynastia

Ludowingowie

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1222
Creuzburg

Data i miejsce śmierci

3 stycznia 1241
Creuzburg

Ojciec

Ludwik IV Święty

Matka

Elżbieta z Turyngii

Żona

Helena

Herman II (ur. 28 marca 1222 r. w Creuzburgu, zm. 3 stycznia 1241 r. tamże) – landgraf Turyngii od 1227 r. z rodu Ludowingów.

Życiorys

Herman II był jedynym synem landgrafa Ludwika IV Świętego i Elżbiety, córki króla Węgier Andrzeja II. W chwili śmierci ojca podczas V wyprawy krzyżowej miał zaledwie 4 lata. Rządy w Turyngii w imieniu małego Hermana przejął wówczas brat jego ojca Henryk Raspe (przyjął jednak pełne tytuły brata)[1]. Doszło do konfrontacji między regentem a matką Hermana (na tle negatywnego stosunku Henryka do dobroczynności Elżbiety, która groziła uszczupleniem dóbr rodowych), w wyniku której matka odsunęła się z dworu i pozostawiła swe dzieci (zmarła w 1231 roku)[2]. Do 1234 roku współrządy z Henrykiem Raspe sprawował też inny brat Ludwika Świętego, Konrad, który jednak w 1234 roku wstąpił do zakonu krzyżackiego (a w 1239 roku został jego wielkim mistrzem)[3].

W 1238 r. Herman został dopuszczony przez stryja do współrządów; w tym samym roku został zaręczony z córką cesarza Fryderyka II Małgorzatą (zaledwie roczną wówczas). Jednak gdy doszło do rozłamu Fryderyka z papiestwem, Ludowingowie pozostali lojalni papieżowi i w październiku 1239 roku Herman poślubił Helenę, córkę cesarskiego rywala księcia Brunszwiku i Lüneburga Ottona I z rodu Welfów. W 1240 roku Herman przebywał na dworze króla Francji Ludwika IX Świętego. Wkrótce po powrocie do Turyngii zmarł, a wobec braku potomków jego sukcesorem został stryj Henryk Raspe, ostatni przedstawiciel rodu Ludowingów. Niektóre źródła z epoki zawierają informacje o tym, iż Herman zmarł wskutek otrucia, brak jednak na to dowodów[4].

Przypisy

  1. ↑ Hans Martin Schaller: Heinrich Raspe, Gegenkönig, Landgraf von Thüringen. W: Neue Deutsche Biographie. T. 8. Berlin: Duncker & Humblot, 1969, s. 335. .
  2. ↑ Arno Borst: Elisabeth, hl., Landgräfin von Thüringen. W: Neue Deutsche Biographie. T. 4. Berlin: Duncker & Humblot, 1959, s. 452. .
  3. ↑ Gábor Klaniczay: Holy Rulers and Blessed Princesses: Dynastic Cults in Medieval Central Europe. Cambridge: Cambridge University Press, 2002, s. 211. ISBN 0-521-42018-0. .
  4. ↑ Lori Pieper: The Greatest of These Is Love: The Life of St. Elizabeth of Hungary. New York: Tau Cross Books and Media, 2007, s. 89–90. ISBN 978-0-9796688-0-7. .