Herbert Fischer (generał)
W dzisiejszym świecie Herbert Fischer (generał) stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Od jego znaczenia w sferze zawodowej po wpływ na życie codzienne, Herbert Fischer (generał) przykuł uwagę osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Dzięki fascynującej historii i obiecującej przyszłości Herbert Fischer (generał) to temat, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule przeanalizujemy najważniejsze aspekty Herbert Fischer (generał) i jego wpływ na różne aspekty życia, przedstawiając przegląd, który posłuży jako podstawa do zrozumienia jego znaczenia i możliwych konsekwencji.
 generał piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1901–1937 |
| Siły zbrojne | |
| Stanowiska |
dowódca: |
| Główne wojny i bitwy | |
.svg){kind=small}
Herbert Fischer (ur. 12 października 1882 w Stuttgarcie, zm. 23 października 1939 w Berlinie) – niemiecki oficer Wehrmachtu w stopniu General der Infanterie[1].
Życiorys
22 marca 1901 roku dołączył, w stopniu podporucznika (Leutnant), do Grenadier-Regiment „Königin Olga” (1. Württembergisches) Nr. 119. Jako adiutant batalionu, 16 czerwca 1910 roku został awansowany do stopnia porucznika (Oberleutant). Jesienią 1912 został mianowany adiutantem pułku. Gdy wybuchła I wojna światowa wstąpił do armii tureckiej, gdzie 8 października 1914, roku został awansowany na kapitana (Hauptmann) i w takim stopniu służył całą wojnę. W jej trakcie otrzymał Żelazny Krzyż i wiele innych odznaczeń. Po wojnie przez pewien czas pracował w niemieckim Ministerstwie Obrony (Reichswehrministerium). W 1921 roku został mianowany dowódcą kompanii w 6 Pułku Piechoty. 1 stycznia 1924 roku powrócił do Reichswehrministerium gdzie, 1 lutego tegoż roku, został awansowany na majora (Major). 1 lutego 1928 roku mianowano go dowódcą 1 batalionu 17 pułku piechoty w Brunszwiku, gdzie 1 października 1929 roku został awansowany na podpułkownika (Oberstleutnant ), zaś 1 kwietnia 1930 został przeniesiony do sztabu pułku. 1 listopada tego samego roku ponownie powrócił do Reichswehrministerium. 1 kwietnia 1931 roku otrzymał stopień pułkownika (Oberst). 1 kwietnia 1933 roku został attaché wojskowym ambasady niemieckiej we Włoszech. Awans na generała majora (Generalmajor) otrzymał 1 kwietnia 1934, 1 grudnia następnego roku został generałem porucznikiem (Generalleutnant). Jesienią 1935 r. Został odwołany z Włoch i wrócił do Rzeszy. Od 6 października 1936 do 20 kwietnia 1937 dowodził 31 Dywizją Piechoty. Wkrótce potem, 31 października 1937 przeszedł na emeryturę w stopniu General der Infanterie Zmarł wkrótce po wybuchu II wojny światowej[1].
Przypisy
- ↑ a b General der Infanterie Herbert Fischer – Lexikon der Wehrmacht , www.lexikon-der-wehrmacht.de .