W tym artykule poznamy fascynujący świat Henryk Rozen. Od jego początków po dzisiejsze implikacje, zagłębimy się w głęboką i szczegółową analizę tego tematu/tematu/osoby/daty. Odkryjemy jego znaczenie w różnych kontekstach, jego wpływ na społeczeństwo i jego rolę w historii. Poprzez wyczerpujące badania zbadamy wszystkie aspekty Henryk Rozen, przedstawiając dane i refleksje, które zaproszą czytelnika do pogłębienia zrozumienia. Mając na celu zaoferowanie kompletnej i wzbogacającej wizji, podejdziemy do Henryk Rozen z różnych podejść i perspektyw, w celu wzbogacenia zrozumienia tego tematu/tematu/osoby/daty.
Henryk Rozen – polski reżyser teatralny i radiowy, aktor, pedagog.
W latach 1986–1991 był dyrektorem Teatru Polskiego Radia. Reżyserował w radiowych teatrach Europy, m.in. na antenie Radia BBC. W latach 1981–1984 był kierownikiem Zakładu Reżyserii Radiowej na Wydziale Radia i Telewizji Uniwersytetu Śląskiego. Jest laureatem tzw. „radiowego Oscara”, czyli nagrody Prix Italia w 1989 r. – za reżyserię radiową[1]; ponadto jest wielokrotnym laureatem nagród na Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry” w Sopocie[2]. W latach 1992–1995 był głównym reżyserem w Teatrze Muzycznym im. Danuty Baduszkowej w Gdyni, gdzie potem objął funkcję dyrektora naczelnego i artystycznego; w latach 1998–2002 pełnił funkcję dyrektora artystycznego Teatru im. Wandy Siemaszkowej w Rzeszowie[3][2].
W 2012 został odznaczony Srebrnym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”[4].
W grudniu 2016 został nagrodzony Splendorem Splendorów za wkład w rozwój radia artystycznego[5][6].
Prywatnie był mężem aktorki Anny Chodakowskiej, Elżbiety Kijowskiej – aktorki i Joanny Strzemiecznej-Rozen: dziennikarki i dyrektor TVP3 Gdańsk.