Henry FitzRoy (1. książę Grafton)

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Henry FitzRoy (1. książę Grafton), temat, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, dokonamy przeglądu jego wpływu na społeczeństwo, możliwych konsekwencji na poziomie globalnym oraz różnych perspektyw, jakie istnieją wokół niego. Henry FitzRoy (1. książę Grafton) przykuł uwagę specjalistów, naukowców, profesjonalistów, a także ogółu społeczeństwa, generując różnorodne opinie i punkty widzenia. W następnych kilku linijkach zbadamy jego najważniejsze aspekty, badając jego wpływ w różnych obszarach i badając jego ewolucję w czasie. Dołącz do nas w tej wycieczce, aby odkryć wszystko, co musisz wiedzieć o Henry FitzRoy (1. książę Grafton)!

Portret 1. księcia Grafton

Henry FitzRoy (ur. 28 września 1663, zm. 9 października 1690) – angielski arystokrata, nieślubny syn Karola II Stuarta, króla Anglii i Szkocji oraz Barbary Palmer.

1 sierpnia 1672 poślubił Isabellę Bennet (ok. 1668–1723), córkę Henry’ego Benneta, 1. hrabiego Arlington i Izabeli von Nassau, córki Ludwika von Nassau. Henry i Isabella mieli razem jednego syna: Charlesa (1683–1757), 2. księcia Grafton i 3. hrabiego Arlington

Z okazji ślubu król Karol nadał swojemu synowi tytuł hrabiego Euston. W 1675 Henry został księciem Grafton, zaś w 1680 kawalerem Orderu Podwiązki, zaś rok później pułkownikiem Grenadierów Gwardii.

Grafton służył w Royal Navy. Jego chrztem bojowym był udział w oblężeniu Luksemburga w 1684. Początkowo służył wiernie katolickiemu królowi Jakubowi II, swojemu stryjowi. Podczas rebelii swojego przyrodniego brata, księcia Monmouth w 1685 dowodził królewskimi wojskami w Somerset. Później jednak pokłócił się z królem i wspólnie z lordem Churchill przyłączył się do Wilhelma Orańskiego.

W 1690 dowodził królewską flotą płynącą do Irlandii. Na wysokości miasta Cork flotę dopadł sztorm, podczas którego Grafton został ciężko ranny i zmarł niedługo później.