Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Kanclerz Rzeszy | |
Okres |
od 30 marca 1930 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca |
Heinrich Brüning |
Kanclerz Rzeszy | |
Okres |
od 10 października 1931 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik |
Heinrich Brüning |
Następca |
Heinrich BrüningⓘHeinrich Brüning (ur. 26 listopada 1885 w Münsterze, zm. 30 marca 1970 w Norwich) – niemiecki prawnik, ekonomista, historyk, filolog i polityk, minister spraw zagranicznych i kanclerz Rzeszy w latach 1930–1932 w okresie Republiki Weimarskiej.
Był synem handlarza win. Przed wojną studiował na kilku wydziałach, a w 1915 wstąpił do niemieckiej piechoty. W latach 1915–1918 oficer Armii Cesarstwa Niemieckiego, odznaczony Żelaznym Krzyżem II i I klasy. Awansował do stopnia kapitana. W latach 1920–1930 działał we władzach chrześcijańskich związków zawodowych. W 1923 protestował przeciwko okupacji Zagłębia Ruhry. Działacz Partii Centrum. W latach 1924–1933 zasiadał w Reichstagu jako poseł z Breslau (Wrocław). W latach 1929–1930 przewodził frakcji parlamentarnej partii Centrum. Po objęciu władzy przez NSDAP wyemigrował w 1934 roku do Stanów Zjednoczonych, gdzie był wykładowcą na Uniwersytecie Harvarda. W 1954 roku powrócił na krótko do Niemiec, ale potem wrócił do Ameryki, gdzie zmarł. Konsekwentnie, również po II wojnie światowej, głosił tezę, że w okresie międzywojennym Polska nieprzerwanie planowała napaść na Niemcy.
Zmiany w gabinecie
Zmiany w gabinecie
| |
Późniejsi członkowie rządu |
---|
| |
Późniejsi członkowie rządu |
---|
Sekretarze stanu do spraw zagranicznych w Cesarstwie Niemieckim (1873-1918) | |
---|---|
Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Weimarskiej (1918–1933) |
|
Ministrowie spraw zagranicznych III Rzeszy (1933–1945) | |
Ministrowie spraw zagranicznych Republiki Federalnej Niemiec (od 1949) |
|