W dzisiejszym świecie Hasan ibn Ali jest tematem ciągłego zainteresowania i obejmuje szeroki zakres aspektów. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę światową, Hasan ibn Ali stał się centralnym punktem codziennych rozmów. Dzięki wpływowi przekraczającemu granice i kultury Hasan ibn Ali stał się istotnym i stale rozwijającym się tematem. W tym artykule zbadamy różne perspektywy i podejścia związane ze Hasan ibn Ali, w celu zrozumienia jego znaczenia w bieżącym kontekście i jego prognoz na przyszłość.
![]() | |
2. Imam imamitów, ismailitów i zajdytów | |
Okres |
od 661 (data śmierci Alego) |
---|---|
Poprzednik |
według szyitów Ali ibn Abi Talib, według sunnitów nikt (rządzi Mu’awija I) |
Następca |
według szyitów Husajn ibn Ali, według sunnitów nikt (rządzi Mu’awija I) |
Dane biograficzne | |
Dynastia | |
Data i miejsce urodzenia |
4 marca 624 (15 ramadan 3 AH) |
Data i miejsce śmierci | |
Przyczyna śmierci |
otrucie z rozkazu Mu’awiji I |
Miejsce spoczynku |
cmentarz al-Baki |
Ojciec | |
Matka | |
Rodzeństwo | |
Małżeństwo |
siedem żon |
Dzieci |
od sześciu do dziesięciu (źródła są sprzeczne) |
Ḥasan ibn ʿAli ibn Abī Ṭālib (arab. الحسن بن علي بن أبي طالب, ur. 4 marca 625 – zm. 2 kwietnia 670) – według szyitów, drugi prawowity przywódca muzułmańskiej wspólnoty[1].
Wnuk Mahometa, syn Fatimy i Alego, starszy brat Husajna. Przez zwolenników Alego, został po śmierci ojca ogłoszony jego następcą, chwilowo zrezygnował jednak z pretensji do kalifatu, aby zapobiec dalszej fitnie. W zamian, Mu’awija I obiecał mu ogromną sumę pieniędzy, ziemię, a także zaprzestanie dalszego prześladowania Ahl al-Bajt. Po osiedleniu w Medynie, relacje między Hasanem a Mu'awiją pogorszyły się, gdyż ten drugi naciskał na Hasana, aby ten uznał oficjalnie władzę umajjadzkiego kalifa za prawowitą. Gdy Hasan odmówił (uznanie panowania pierwszego kalifa Umajjadów oficjalnie zablokowałoby możliwość przejęcia władzy przez członków rodziny Mahometa), został on otruty przez własną żonę Dżada bint al-Aszat z rozkazu Mu’awiji[2][3][4][5].