W tym artykule szczegółowo omówimy Hans van Baalen, temat, który w ostatnim czasie przyciągnął uwagę i zainteresowanie wielu osób. Od wpływu na społeczeństwo po znaczenie w różnych dziedzinach nauki, Hans van Baalen był przedmiotem debaty i dyskusji w szerokim zakresie kontekstów. Poprzez wyczerpującą analizę będziemy starali się zagłębić w wiele aspektów Hans van Baalen, oferując wszechstronną perspektywę, która pozwoli czytelnikowi lepiej zrozumieć jego znaczenie i implikacje. Od jego początków po możliwe przyszłe implikacje, w tym artykule przyjrzymy się Hans van Baalen z różnych perspektyw, aby zapewnić pełny i wzbogacający przegląd tego fascynującego tematu.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia |
17 czerwca 1960 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
30 kwietnia 2021 |
Zawód, zajęcie |
polityk |
Partia | |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Hans van Baalen, właśc. Johannes Cornelis van Baalen (ur. 17 czerwca 1960 w Rotterdamie, zm. 30 kwietnia 2021 tamże[1]) – holenderski polityk, deputowany krajowy, poseł do Parlamentu Europejskiego VII i VIII kadencji, przewodniczący Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy (2015–2021).
Od 1979 do 1981 pracował jako dziennikarz. Ukończył następnie studia prawnicze na Uniwersytecie w Lejdzie. Pracował w branży doradczej, zajmował stanowisko dyrektorskie w przedsiębiorstwie konsultingowym Deloitte. Przystąpił do centroprawicowej i liberalnej Partii Ludowej na rzecz Wolności i Demokracji. Od 1997 był wiceprzewodniczącym Międzynarodówki Liberalnej. W latach 2009–2014 stał na czele tej organizacji.
Od września 1999 do maja 2002 i ponownie od stycznia 2003 do lipca 2009 sprawował mandat deputowanego do Tweede Kamer, niższej izby Stanów Generalnych. Pełnił m.in. funkcję przewodniczącego stałej komisji do spraw obrony.
W wyborach w 2009 z listy VVD został wybrany do Parlamentu Europejskiego. W PE VII kadencji przystąpił do grupy Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy, a także do Komisji Spraw Zagranicznych oraz Podkomisji Bezpieczeństwa i Obrony. W 2014 z powodzeniem ubiegał się o europarlamentarną reelekcję. W PE zasiadał do 2019. W 2015 został przewodniczącym Partii Porozumienia Liberałów i Demokratów na rzecz Europy[2], kierował tym ugrupowaniem do czasu swojej śmierci w 2021.