Dziś Hans Szyc to temat, który budzi duże zainteresowanie i debatę w społeczeństwie. Z biegiem czasu Hans Szyc zyskuje coraz większe znaczenie, wpływając na aspekty zarówno na poziomie osobistym, jak i globalnym. Od momentu pojawienia się Hans Szyc wzbudził zainteresowanie naukowców, ekspertów i ogółu społeczeństwa, wywołując dyskusje na temat jego implikacji, konsekwencji i możliwych rozwiązań. W tym artykule dokładnie zbadamy zjawisko Hans Szyc, analizując jego przyczyny, skutki i możliwe rozwiązania. Zbadamy także, jak Hans Szyc wpłynął na różne aspekty naszego codziennego życia i jakie są przyszłe perspektywy związane z tym tematem.
Data i miejsce urodzenia |
21 października 1941 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
24 sierpnia 2022 |
Poseł II kadencji Sejmu | |
Okres |
od 19 września 1993 |
Przynależność polityczna |
Hans Bernard Szyc (ur. 21 października 1941 w Gdańsku, zm. 24 sierpnia 2022[1] tamże[2]) – polski polityk, poseł na Sejm II kadencji.
Syn Leona i Marii[2]. Ukończył w 1970 studia na Wydziale Elektrycznym Politechniki Gdańskiej, a także studia podyplomowe z zakresu zastosowania komputeryzacji w projektowaniu (1975) oraz organizacji i zarządzania przemysłem (1978). Pracował m.in. na stanowisku dyrektora Stoczni Gdańskiej.
W 1993 uzyskał mandat posła na Sejm II kadencji. Został wybrany w okręgu gdańskim z listy Bezpartyjnego Bloku Wspierania Reform. W trakcie kadencji należał do stowarzyszenia i koła poselskiego Nowa Polska[3], później przystąpił do Federacyjnego Klubu Parlamentarnego na rzecz AWS. Zasiadał w Komisji Stosunków Gospodarczych z Zagranicą, Komisji Systemu Gospodarczego i Przemysłu, Komisji Nadzwyczajnej do rozpatrzenia projektów ustaw dotyczących reformy Centrum Administracyjnego i Gospodarczego Rządu, Komisji Nadzwyczajnej do Rozpatrzenia Projektów Ustaw Lustracyjnych oraz w Komisji Nadzwyczajnej do Spraw Paktu o Przedsiębiorstwie Państwowym w Trakcie Przekształceń. Był także członkiem dwóch podkomisji. W 1997 nie ubiegał się o reelekcję.
W późniejszym okresie był przewodniczącym Sekcji Emerytów i Rencistów Regionu Gdańskiego NSZZ „Solidarność”. W 2010 bez powodzenia kandydował z listy Sojuszu Lewicy Demokratycznej do Sejmiku Województwa Pomorskiego[4].
Zmarł 24 sierpnia 2022. Został pochowany na cmentarzu w Nowym Porcie w Gdańsku[5].