Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1985 – bieg na 200 m mężczyzn
W tym artykule zbadamy wpływ Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1985 – bieg na 200 m mężczyzn na różne aspekty życia codziennego. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w historii, Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1985 – bieg na 200 m mężczyzn odcisnął swoje piętno w różnych obszarach. Przeanalizujemy, jak Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1985 – bieg na 200 m mężczyzn ukształtował sposób, w jaki odnosimy się do otaczającego nas świata, a także jego rolę w ewolucji społeczeństwa. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1985 – bieg na 200 m mężczyzn i jego wpływ na nasze postrzeganie rzeczywistości przed i po. Celem tego artykułu jest przedstawienie szerokiego i zróżnicowanego spojrzenia na Halowe Mistrzostwa Europy w Lekkoatletyce 1985 – bieg na 200 m mężczyzn, uwzględniającego różne perspektywy i możliwe implikacje na przyszłość.
|
|
|---|---|
|
|
|
Bieg na 200 metrów mężczyzn – jedna z konkurencji biegowych rozgrywanych podczas halowych lekkoatletycznych mistrzostw Europy w hali Stadion Pokoju i Przyjaźni w Pireusie. Eliminacje i półfinały zostały rozegrane 2 marca, a bieg finałowy 3 marca 1985. Zwyciężył reprezentant Włoch Stefano Tilli. Tytułu zdobytego na poprzednich mistrzostwach nie obronił Aleksandr Jewgienjew ze Związku Radzieckiego, który tym zdobył brązowy medal.
Rezultaty
Eliminacje
Rozegrano 6 biegów eliminacyjnych, do których przystąpiło 25 biegaczy. Awans do półfinałów dawało zajęcie pierwszego miejsca w swoim biegu (Q). Skład półfinałów uzupełniło czterech zawodników z najlepszym czasem wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][3].
Bieg 1
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 |  Stefano Tilli |
21,15 | Q |
| 2 |  Linford Christie |
21,50 | |
| 3 |  Jeorjos Wamwakas |
21,94 | |
| 4 |  Tore Bergan |
21,94 | |
| – |  Attila Kovács |
DNS |
Bieg 2
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 |  Olaf Prenzler |
21,15 | Q |
| 2 | Carlo Simionato |
21,23 | q |
| 3 |  Aleksandar Popović |
21,73 | |
| 4 |  Pedro Agostinho |
22,16 | |
| 5 |  Joanis Joanu |
22,57 |
Bieg 3
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | István Nagy |
21,41 | Q |
| 2 |  Thomas Wild |
21,73 | |
| 3 |  Kenth Rönn |
22,25 | |
| 4 |  Jean-Claude Gengler |
22,58 |
Bieg 4
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 |  Antonio Sánchez |
21,36 | Q |
| 2 |  Roland Jokl |
21,39 | q |
| 3 |  Frank Pilgram |
21,80 | |
| 4 | Kosmas Stratos |
22,02 |
Bieg 5
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 |  Aleksandr Jewgienjew |
21,14 | Q |
| 2 |  Daniel Sangouma |
21,14 | q |
| 3 | Earl Tulloch |
21,65 | |
| 4 | Per-Ola Olsson |
22,08 |
Bieg 6
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Ade Mafe |
21,40 | Q |
| 2 | Rolf Kistner |
21,42 | q |
| 3 | Jeorjos Kaikis |
22,34 | |
| 4 | Luís Cunha |
22,34 |
Półfinały
Rozegrano 2 biegi półfinałowe, w których wystartowało 10 biegaczy. Awans do finału dawało zajęcie jednego z dwóch pierwszych miejsc w swoim biegu (Q). Skład finału uzupełnił zawodnik z najlepszym czasem wśród przegranych (q).
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][4].
Bieg 1
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Stefano Tilli |
20,96 | Q |
| 2 | Daniel Sangouma |
21,21 | Q |
| 3 | Rolf Kistner |
21,22 | |
| 4 | Antonio Sánchez |
21,23 | |
| 5 | Roland Jokl |
21,67 |
Bieg 2
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Olaf Prenzler |
20,81 | Q |
| 2 | Aleksandr Jewgienjew |
20,97 | Q |
| 3 | István Nagy |
21,03 | q |
| 4 | Carlo Simionato |
21,16 | |
| 5 | Ade Mafe |
21,38 |
Finał
Opracowano na podstawie materiału źródłowego[1][2][5].
| Miejsce | Zawodnik | Czas | Uwagi |
|---|---|---|---|
| 1 | Stefano Tilli |
20,77 | 
|
| 2 | Olaf Prenzler |
20,83 | |
| 3 | Aleksandr Jewgienjew |
20,95 | |
| 4 | Daniel Sangouma |
21,13 | |
| 5 | István Nagy |
21,53 |
Przypisy
- ↑ a b c Alain Bouillé (red.): L’Athlétisme européen en salle. Paryż: Fédération Française d’Athlétisme, 1994, s. 49. ISBN 2-9095528-06-5.
- ↑ a b c Wyniki XVI Halowych Mistrzostw Europy 2–3 marca 1985. „Lekkoatletyka”. XXX (342), s. 21, maj 1985. RSW „Prasa–Książka–Ruch”. (pol.).
- ↑ Maik Richter, 16. Hallen-Europameisterschaften 02.–03.03.1985 in Piräus / GRE – Vorläufe – 200 Meter – Männer , maik-richter.de (niem.).
- ↑ Maik Richter, 16. Hallen-Europameisterschaften 02.–03.03.1985 in Piräus / GRE – Semifinale – 200 Meter – Männer , maik-richter.de (niem.).
- ↑ Maik Richter, 16. Hallen-Europameisterschaften 02.–03.03.1985 in Piräus / GRE – Finale – 200 Meter – Männer , maik-richter.de (niem.).
Bibliografia
- European Athletics Indoor Championships – Pireás 1985 , European Athletics (ang.).
- European Athletics Indoor Championships – Toruń 2021 Statistics Handbook , European Athletics, s. 426 (ang.).
| Mężczyźni | |
|---|---|
| Kobiety |
