W dzisiejszym świecie HMS J4 to temat, który wzbudza zainteresowanie i uwagę szerokiego spektrum jednostek. Niezależnie od tego, czy chodzi o jego znaczenie historyczne, wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, czy też znaczenie dla przyszłości, HMS J4 stał się centralnym punktem dyskusji i debaty. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary, od polityki i ekonomii, po kulturę i rozrywkę. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z HMS J4, analizując jego ewolucję w czasie, jego implikacje i możliwe implikacje dla współczesnego świata.
![]() HMAS J2 bliźniaczy okręt do HMS J4 około 1920 roku | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia | |
Położenie stępki |
8 marca 1915 |
Wodowanie |
2 stycznia 1916 |
![]() | |
Wejście do służby |
sierpień 1916 |
Wycofanie ze służby |
12 lipca 1922 |
Los okrętu |
sprzedany w lutym 1924 i pozostawiony na cmentarzysku w 1927 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
1210 ton (wynurzony), |
Długość |
83,7 m |
Szerokość |
7,04 m |
Zanurzenie |
4,9 m |
Zanurzenie maksymalne |
91 m |
Napęd | |
trzy silniki Diesla po 900 KM, dwa silniki elektryczne po 600 KM | |
Prędkość |
19,5 węzła na powierzchni |
Zasięg |
4000 Mm przy 12 węzłach na powierzchni |
Uzbrojenie | |
działo 102 mm | |
Wyrzutnie torpedowe |
sześć wt kal. 450 mm (18") |
Załoga |
45 |
HMS J4 – brytyjski okręt podwodny typu J. Zbudowany w latach 1915–1916 w stoczni Pembroke Dockyard w Pembroke Dock. Okręt został wodowany 2 stycznia 1916 roku i rozpoczął służbę w Royal Navy w sierpniu roku 1916.
W 1916 roku okręt dowodzony przez Capt. Martina E. Nasmitha[a] został przydzielony do Jedenastej Flotylli Okrętów Podwodnych (11th Submarine Flotilla) stacjonującej w Portsmouth[1] Jego zadaniem, podobnie jak pozostałych okrętów typu J, było patrolowanie Morza Północnego w poszukiwaniu i zwalczaniu niemieckich U-Bootów.
W listopadzie 1918 roku J4 ciągle pozostawał w 11. Flotylli[2].
25 marca 1919 roku w Portsmouth wraz z pięcioma innymi okrętami tego typu został przekazany Royal Australian Navy, dowódcą został Lieutenant Ambrose N. Lee. 9 kwietnia okręty te wraz ze statkiem-bazą HMAS „Platypus” oraz eskortującym krążownikiem lekkim HMAS „Sydney” rozpoczęły podróż do Australii. Poprzez Gibraltar, Maltę 30 kwietnia 1919 roku konwój dotarł do Port Said. 7 maja osiągnięto Kolombo. Podczas rejsu dwa okręty uległy awariom (HMS J3 i HMS J5). 2 czerwca J3 po naprawach odpłynął z Kolombo z HMAS „Platypus” i dołączył do oczekujących w Singapurze HMS J1, J2, J4 i J7. 15 lipca 1919 roku J4 dotarł do Sydney, gdzie został wyremontowany w Garden Island Dockyard i skierowany do bazy okrętów podwodnych w Geelong[3]. Jednostka stacjonowała w Geelong do 1922 roku. 12 lipca 1922 roku wszystkie okręty typu J należące do Royal Australian Navy zostały przeniesione do rezerwy, do zatoki Western Port w Phillip Island.
26 lutego 1924 roku jednostka została sprzedana firmie Melbourne Salvage Syndicate, 10 lipca 1924 roku okręt został zatopiony na cmentarzysku w Williamstown Dockyard, jednak został wydobyty i przetransportowany w okolice Port Phillip Heads i ponownie zatopiony w Port Phillip[4].