Gustav Ernesaks
W dzisiejszym świecie Gustav Ernesaks przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na społeczeństwo, znaczenie na rynku czy wpływ na kulturę popularną, Gustav Ernesaks to temat, który nigdy nie przestaje zaskakiwać i wyznaczać trendów. Od swoich początków do chwili obecnej Gustav Ernesaks odgrywał fundamentalną rolę w różnych aspektach życia codziennego, generując sprzeczne opinie i wzbudzając ciągłe zainteresowanie opinii publicznej. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ i znaczenie Gustav Ernesaks, analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejsze znaczenie.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Pochodzenie | |
| Data i miejsce śmierci | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Odznaczenia | |
       
| |
Gustav Ernesaks (ur. 12 grudnia 1908 we wsi Perila w gminie Raasiku, zm. 24 stycznia 1993 w Tallinnie) – radziecki i estoński kompozytor, dyrygent i pedagog.
Życiorys
Uczył się kompozycji w Konserwatorium Tallińskim, w którym w 1931 ukończył klasę pedagogiki, a w 1934 klasę kompozycji, później pracował w szkołach jako nauczyciel muzyki i jako dyrygent chórów, 1937-1941 wykładał na Wydziale Pedagogicznym w Konserwatorium Tallińskim. Podczas wojny ZSRR z Niemcami mieszkał w Jarosławiu, gdzie kierował zespołami artystycznymi, w 1944 założył Męski Chór Estonii (od 1952: Akademicki, a od 1989 Narodowy Męski Chór Estonii) i kierował nim do 1975. Jednocześnie w latach 1944–1946 był dziekanem i od 1945 profesorem Konserwatorium Tallińskiego. W 1944 skomponował muzykę do hymnu Estońskiej SRR. Poza tym komponował opery, kantaty, poematy symfoniczne i pieśni chóralne. 30 grudnia 1956 otrzymał tytuł Ludowego Artysty ZSRR. Był deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR od 4 do 7 kadencji i członkiem Zarządu Związku Kompozytorów Estońskiej SRR. Został pochowany na Cmentarzu Metsakalmistu w Tallinnie.
Odznaczenia i nagrody
- Order Estońskiego Czerwonego Krzyża IV Klasy (1939)[1]
- Medal Sierp i Młot Bohater Pracy Socjalistycznej (15 listopada 1974)
- Order Lenina (trzykrotnie - 1951, 1967 i 1974)
- Order Rewolucji Październikowej (11 grudnia 1978)
- Order Czerwonego Sztandaru Pracy (18 sierpnia 1946)
- Order Honoru (29 grudnia 1988)
- Order „Znak Honoru” (1965)
- Nagroda Stalinowska (dwukrotnie - 1947 i 1951)
- Nagroda Leninowska (1970)
- Nagroda Państwowa Estońskiej SRR (sześciokrotnie - 1947, 1948, 1949, 1950, 1959 i 1965)
I medale.
Przypisy
- ↑ Eesti Punase Risti V klassi teenetemärk, seeria 3533. president.ee. . (est.).