W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Guria, analizując jego znaczenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego początków do obecnej sytuacji, zajmiemy się różnymi aspektami, które kontekstualizują znaczenie Guria dzisiaj. Poprzez holistyczną analizę dokonamy przeglądu różnych podejść i perspektyw związanych z Guria, a także jego wpływem na różne obszary codziennego życia. Podobnie zbadamy implikacje Guria we współczesnym społeczeństwie, biorąc pod uwagę jego wpływ na takie aspekty, jak kultura, gospodarka, polityka i technologia. W tym artykule staramy się przedstawić wszechstronną i zaktualizowaną wizję Guria, aby zapewnić lepsze zrozumienie i refleksję na temat jego wpływu na nasze środowisko.
Region | |
![]() | |
Państwo | |
---|---|
Siedziba | |
Kod ISO 3166-2 |
GE-GU |
Powierzchnia |
2033 km² |
Populacja (2022) • liczba ludności |
|
Szczegółowy podział administracyjny | |
Liczba prowincji |
3 |
Położenie na mapie![]() | |
Strona internetowa |
Guria (gruz. გურია) – region (mchare) w zachodniej Gruzji, leżący nad wschodnim brzegiem Morza Czarnego. Stolicą regionu jest miasto Ozurgeti. Obszar jest zamieszkały przez Gurijczyków, etnicznych Gruzinów, którzy mówią dialektem języka gruzińskiego.
Guria graniczy z Megrelią i Górną Swanetią od północnego zachodu, Imeretią od północy, Samcche-Dżawachetią od wschodu, Adżarią od południa, leży nad wschodnim brzegiem Morza Czarnego. Region ma powierzchnię 2033 km².
W północnej części regionu znajduje się Kolchidzki Park Narodowy.
Guria podzielona jest na 3 gminy, wraz z liczbą mieszkańców (2016 r.)[2]:
Pierwsze wzmianki o „Gurii” pojawiają się około 800 roku w gruzińskiej kronice Dżuanszera[3].
Prowincja znajdowała się pod panowaniem zachodniogruzińskich władców aż do utworzenia Królestwa Abchazji i Gruzji w X wieku. Guria była wtedy prowincją (saeristawo) rządzoną przez księcia (eristawi). Wykorzystując pogrążające się w chaosie w 1466 roku Królestwo Gruzji, Guria przekształciła się w niezależne księstwo (samtawro) pod władaniem szlacheckiego rodu Gurieli, nominowanych lenników królów Imeretii. Zaatakowane w XVI wieku przez Imperium osmańskie księstwo utraciło Adżarię oraz znalazło się pod wpływami Sułtana. W wyniku sporów z sąsiednimi władcami, dwóch książąt z rodziny Gurieli zostało królami Imeretii – Giorgi III Gurieli (panował w latach 1664–1684) oraz Mamia III Gurieli (panował w latach 1689–1714). W XVIII wieku władcy Gurii brali udział w antyosmańskich wojnach wyzwolenia zachodniej Gruzji. Rezultatem tego było całkowite utracenie Adżarii i Dolnej Gurii, gdzie przeprowadzono islamizacje. 19 czerwca 1810 roku Mamia V Gurieli zaakceptował rosyjską suwerenność. W wyniku czego w latach 1819–1820 wybuchło powstanie. W 1828 Carat obalił księstwo i włączył je do Guberni Kutaisi w 1840 roku. W 1841 oraz w 1905 wybuchły powstania przeciwko władzy rosyjskiej, zostały one jednak brutalnie stłumione. Byłe księstwo Guria w latach 1918–1921 zostało podzielone na trzy okręgi. Od 1995 został utworzony region[4] (mchare) Guria.
Nazwa „Guria” prawdopodobnie oznacza „niespokojna ziemia”, ma to związek z wydarzeniami z VIII i IX wieku, kiedy to Leon został królem Abchazji, Guruls odmówił posłuszeństwa władcy Odzrche i dołączył się do Leona. Wydarzenia te zostały opisane w książce historycznej Bagrationi z XVIII wieku.
Subtropikalna gospodarka jest podstawą rozwoju regionu. Guria jest znana z bardzo dobrej wody, słynie z wody mineralnej Nabeghlawi (podobna pod względem składu chemicznego do wody z Bordżomi). Guria jest jednym z największych producentów herbaty w Gruzji[5].