Temat Guo Shuang to temat, który ostatnio przyciągnął uwagę wielu osób. Dzięki długiej historii i ciągłemu znaczeniu w społeczeństwie Guo Shuang jest tematem, który wywołał debatę i refleksję w różnych sektorach. Od wpływu na życie codzienne po wpływ na politykę i kulturę, Guo Shuang okazał się tematem wieloaspektowym, który zasługuje na dogłębne zbadanie. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty Guo Shuang, analizując jego pochodzenie, ewolucję i znaczenie w dzisiejszym świecie.
![]() | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Data i miejsce urodzenia | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Wzrost |
170 cm | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Guo Shuang (chiń. 郭爽; pinyin Guō Shuǎng; ur. 26 lutego 1986 w Tongliao) – chińska kolarka torowa, czterokrotna medalistka olimpijska, oraz wielokrotna medalistka mistrzostw świata.
Pierwsze sukcesy w karierze Guo Shuang osiągnęła w 2003 roku, kiedy zdobyła złote medale w sprincie indywidualnym i wyścigu na 500 m podczas mistrzostw świata juniorów. Na rozgrywanych trzy lata później mistrzostwach świata w Bordeaux zdobyła brązowe medale w sprincie i keirinie. W tej drugiej konkurencji zdobyła jeszcze dwa medale: srebrny podczas mistrzostw w Palma de Mallorca (2007) i złoty na mistrzostwach świata w Pruszkowie (2009). W sprincie indywidualnym była druga na MŚ w Palma de Mallorca i mistrzostwach w Kopenhadze (2010). Ponadto w parze z Gong Jinjie trzykrotnie stawała na podium MŚ w sprincie drużynowym: na MŚ w Apeldoorn w 2011 roku i MŚ w Melbourne w 2012 roku była trzecia, a na rozgrywanych w 2013 roku MŚ w Mińsku Chinki zajęły drugie miejsce. Zdobyła cztery medale igrzysk azjatyckich (w 2006 i 2010), w tym trzy złote.
W 2008 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Pekinie, gdzie była trzecia w sprincie, za Victorią Pendleton z Wielkiej Brytanii i Australijką Anną Meares. Podczas rozgrywanych cztery lata później igrzysk olimpijskich w Londynie była druga w keirinie i sprincie drużynowym, a rywalizację w sprincie indywidualnym ukończyła na trzeciej pozycji, ulegając tylko Meares i Pendleton.