Gol samobójczy
W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Gol samobójczy. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie – zanurzymy się w omówieniu wszystkich istotnych aspektów, które sprawiają, że Gol samobójczy jest tematem interesującym wszystkich typów ludzi. Przeanalizujemy jego wpływ na społeczeństwo, jego ewolucję w czasie i różne perspektywy istniejące na Gol samobójczy. Niezależnie od poziomu Twojej wcześniejszej wiedzy, ten artykuł przedstawi Ci wszechstronną i wzbogacającą wizję Gol samobójczy, mającą na celu zagłębienie się w jego znaczenie i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Gol samobójczy – w sportach zespołowych (w szczególności w piłce nożnej) skuteczny strzał w kierunku własnej bramki, przypadkowe uderzenie lub zmiana toru lotu piłki, którego efektem jest zdobycie gola (punktu) dla drużyny przeciwnej[1].
Jeśli piłka po strzale odbija się przypadkowo od zawodnika drużyny broniącej i wpada do siatki, gol uznaje się za samobójczy, jeśli strzał nie był skierowany w "światło bramki". Jeśli był – zapisuje się go jako normalny gol na konto strzelającego drużyny atakującej.
Goli samobójczych nie uznaje się w sytuacjach, gdy piłka wpadła do własnej bramki bezpośrednio z rzutu wolnego, wrzutu z autu, rzutu od bramki lub rzutu rożnego (w takiej sytuacji sędzia dyktuje jedynie rzut rożny dla przeciwników).
W innych sportach
W innych sportach gole samobójcze lub ich odpowiedniki (m.in. punkty) zdarzają się rzadko (wyjątkami są futbol australijski, piłka ręczna oraz rugby; patrz niżej) i nie zapisuje się ich na konto zawodników drużyn tracących gola, lecz atakujących.
- W hokeju na lodzie gol zdobyty do własnej bramki zapisuje się na konto zawodnika drużyny przeciwnej, który jako ostatni dotknął krążka.
- W koszykówce przypadkowe wrzucenie piłki do własnego kosza jest zapisywane na konto zawodnika drużyny przeciwnej – wedle przepisów NBA i NCAA na konto gracza stojącego najbliżej kosza; w myśl reguł FIBA w protokole zapisywane jest na konto kapitana zespołu. (zobacz też: rzut samobójczy).
- W futbolu amerykańskim, jeśli gracz z piłką zostaje wypchnięty lub sam opuszcza linię końcową swej drużyny, przeciwnicy zyskują dwa punkty.
- W futbolu australijskim strzał do własnej bramki daje przeciwnikom minora – wartego jeden punkt. Często wykonuje się go celowo, by nie dopuścić do zdobycia gola przez samych rywali (powodowałoby to majora, wartego sześć punktów).
- W piłce ręcznej przypadkowy rzut do własnej bramki daje jeden punkt drużynie przeciwnej.
Przypisy
- ↑ Laws of the Game 2013/2014. fifa.com. . .