Gojoseon

W tym artykule zbadamy fascynujący świat Gojoseon, temat, który przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i hobbystów. Od początków po dzisiejsze znaczenie Gojoseon to temat, który pozostawił znaczący ślad w społeczeństwie. Na kolejnych stronach będziemy zagłębiać się w zawiłe szczegóły dotyczące Gojoseon, analizując jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Mamy nadzieję, że dzięki tej wnikliwej eksploracji odkryjemy znaczenie i znaczenie Gojoseon oraz zaoferujemy naszym czytelnikom pełniejszy i wzbogacający wgląd w ten ekscytujący temat.

Gojoseon
고조선
III tysiąclecie p.n.e – 108 p.n.e.
Ustrój polityczny

monarchia

Stolica

Wanggŏmsŏng

Data powstania

III tysiąclecie p.n.e.

Data likwidacji

108 p.n.e.

Władca

Ugeo

Religia dominująca

szamanizm

Mapa opisywanego kraju
brak współrzędnych
Multimedia w Wikimedia Commons
Starożytna Korea
Ilustracja
Możliwy zasięg państwa
Nazwa koreańska
Hangul

고조선

Hancha

古朝鮮

Transkrypcja poprawiona

Gojoseon

Transkrypcja MCR

Kojosŏn

Wymowa (IPA)

/ko.dʑo.sʌn/

Multimedia w Wikimedia Commons

Gojoseon lub Kojosŏn (kor. 고조선) – pierwsze starożytne królestwo koreańskie, położone w zlewiskach rzek Liao i Taedong[1], którego półlegendarne początki sięgają III tysiąclecia p.n.e.

Pierwszym władcą kraju Chosŏn (kor. 조선, chiń. 朝鮮; pinyin Cháoxiān) w III tysiącleciu p.n.e. miał być Tangun-Wanggŏm, który zjednoczył pra-koreańskie plemiona i ustanowił stolicę w grodzie Wanggŏmsŏng (przypuszczalnie Pjongjang[1][2]). Domniemany grobowiec Tanguna został odrestaurowany w 1994 nieopodal północnokoreańskiej stolicy Pjongjangu[2].

W Kojosŏn powstały podstawy administracji państwowej, ponadplemienny ośrodek władzy, zróżnicowanie społeczne, początki wymiany towarowej[3]. Praktykowano szamanizm[4]. Po nawiązaniu kontaktów z Chinami władcy Kojosŏn przyjęli chiński tytuł królewski wang[1].

W III wieku p.n.e. utraciło część terytorium na rzecz chińskiego państwa Yan[5]. W 194 p.n.e. wraz z przejęciem władzy przez Wimana nastąpiła zmiana rządzącej dynastii. W 108 p.n.e. Kojosŏn upadło wskutek zbrojnego najazdu ze strony dynastii Han. Na części jego terytorium powstały cztery chińskie okręgi wojskowe, zaś na pozostałych obszarach zamieszkanych przez Koreańczyków uformowały się Trzy Królestwa Korei[5].

Z powodu niewielkiej ilości źródeł pisanych dla tego okresu, dokładny zasięg terytorialny starożytnej Korei jak i jej wewnętrzna struktura pozostają obiektem sporów wśród historyków koreańskich i chińskich[2][3].

  • Brązowy kindżał o kształcie pipha (비파형동검) – artefakt archeologiczny charakterystyczny dla Kojosŏn
    Brązowy kindżał o kształcie pipha (비파형동검) – artefakt archeologiczny charakterystyczny dla Kojosŏn[6]
  • Dolmen w Bugeun-ri
    Dolmen w Bugeun-ri

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ a b c Lee Ki-baikK., A New History of Korea, Harvard University Press, 1984, s. 13–14 (ang.).
  2. ↑ a b c Li ZongxunZ., 近二十年来中外学界对古朝鲜的研究与课题 , 中国社会科学网, 24 grudnia 2016 (chiń.).
  3. ↑ a b К.В. Асмолов, ЧОСО́Н, Большая российская энциклопедия (ros.).
  4. ↑ Jennifer Crewe, Sources of Korean Tradition, Columbia University Press, 1996, s. 29 (ang.).
  5. ↑ a b К.В. Асмолов, КОЧОСО́Н, Большая российская энциклопедия (ros.).
  6. ↑ Kim Jeong-baeJ., 古朝鮮과 琵琶形銅劍의 問題, „고조선단군학” (12), 2005, s. 5–30 (kor.).

Bibliografia

  • К.В. Асмолов, ЧОСО́Н, Большая российская энциклопедия (ros.).
  • К.В. Асмолов, КОЧОСО́Н, Большая российская энциклопедия (ros.).
  • Halina Ogarek-Czoj, Pradzieje i legendy Korei, Warszawa: Iskry, 1981, ISBN 83-207-0387-5.