Glitch
W tym artykule przeanalizujemy Glitch z różnych perspektyw, aby zagłębić się w jego znaczenie i implikacje. Glitch to temat, który zyskał na znaczeniu w ostatnich latach, wywołując debatę i kontrowersje w różnych obszarach. Poprzez tę wyczerpującą analizę staramy się rzucić światło na różne aspekty otaczające Glitch, zapewniając czytelnikowi kompletną i zrównoważoną wizję. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, zbadamy każdy aspekt Glitch, aby lepiej zrozumieć jego zasięg i znaczenie we współczesnym świecie. Korzystając z wiarygodnych źródeł i opinii ekspertów zagłębimy się w pogłębione opracowanie, którego celem jest nawiązanie dialogu i skłonienie do refleksji na temat Glitch.
Glitch (ang. krótkotrwałe zakłócenie), znany również jako Clicks and Cuts – gatunek muzyki elektronicznej powstały w latach 90. wraz z upowszechnieniem się cyfrowej obróbki dźwięku.
Cechą charakterystyczną tego gatunku jest użycie, zazwyczaj bardzo krótkich, próbek dźwięku oraz efektów wygenerowanych elektronicznie bądź powstałych jako zakłócenie fali dźwiękowej – w miejsce tradycyjnych instrumentów.
Nagrania glitch są minimalistyczne, z silnie podkreślonym rytmem. Większość (choć nie wszyscy) kompozytorów tego gatunku tworzy muzykę za pomocą komputerowych programów do obróbki dźwięku. Zazwyczaj utwory tego gatunku nawiązują do muzyki IDM.
Do przedstawicieli nurtu glitch można zaliczyć m.in.: Alva Noto, Andreas Tilliander, Andrew Pekler, Apparat, Autechre, Cryptex, Deadbeat, ediT, Fennesz, Frank Bretschneider, Jan Jelinek, Kid 606, Marcin Ciszek, Mikael Stavöstrand, Múm, Nobody Beats The Drum, Oval, Pan Sonic, PANTyRAID, Pole, Snd, Sutekh, System, Taylor Deupree, Telefon Tel Aviv, Tim Hecker, The Glitch Mob, Vladislav Delay, Tut Tut Child