Gitagowinda
W dzisiejszym świecie Gitagowinda to temat, który zyskał ogromne znaczenie ze względu na jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Gitagowinda był przedmiotem badań i debat ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Gitagowinda, od jego ewolucji w czasie po wpływ na kulturę popularną. Ponadto przeanalizujemy rolę, jaką Gitagowinda odgrywa w życiu ludzi dzisiaj i jej projekcję na przyszłość.
Gitagowinda (sanskryt: गीत गोविन्द, trl. gītagovinda, ang. Gita Govinda) – poemat sanskrycki autorstwa Dźajadewy.
Treścią Gitagowindy jest miłosna historia dwójki pasterzy, Kryszny i Radhy, zakończona szczęśliwie schadzką w lesie i miłosnymi igraszkami. Utwór jako pierwszy wprowadził wątki erotyczne do historii Kryszny.
Poemat podzielony jest na dwadzieścia cztery pieśni, pogrupowane w dwanaście rozdziałów. Każdy rozdział zawiera od jednej do czterech pieśni.
Gitagowinda stanowi jeden z autorytatywnych tekstów religijnych wisznuizmu. Jest popularnym tekstem religijnym we wschodnich i południowych Indiach, gdzie jest recytowana w świątyniach i wystawiana podczas świąt. Wywarła także duży wpływ na rozwój literatury bengalskiej.
Data powstania utworu ze względu na brak informacji o życiu autora jest nieznana. Przyjmuje się jednak, że powstał on za panowania Lakszmanaseny (1179–1209), ostatniego hinduskiego władcy Bengalu i mecenasa poezji sanskryckiej.
Pierwszym europejskim przekładem Gitagowindy był angielski przekład Williama Jonesa z 1792. Polskie tłumaczenie, autorstwa Barbary Grabowskiej i Andrzeja Ługowskiego, ukazało się w 1996.
Bibliografia
- Dźajadewa, Pieśń o Krysznie Pasterzu, Wydawnictwo Akademickie DIALOG, Warszawa 1996, ISBN 83-86483-29-6.