W dzisiejszym świecie Gerhard Aigner to temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Jej wpływ rozciąga się na różne aspekty życia codziennego, od polityki po kulturę popularną. Gerhard Aigner wywołał gorące debaty i zainspirował niezliczone badania i publikacje. Niezależnie od tego, czy jest to postać, wydarzenie historyczne, czy nawet abstrakcyjna koncepcja, Gerhard Aigner zdołał pozostawić niezatarty ślad we współczesnym społeczeństwie. W tym artykule będziemy dalej badać znaczenie i wpływ Gerhard Aigner, badając jego wiele aspektów i znaczenie w dzisiejszym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
1 września 1943 |
---|---|
Data śmierci |
20 czerwca 2024 |
4. Sekretarz Generalny/Dyrektor Wykonawczy UEFA | |
Przynależność | |
Okres urzędowania |
od 22 września 1989 |
Poprzednik | |
Następca | |
Prezes Euro-Sportring | |
Przynależność | |
Okres urzędowania |
od 2010 |
Poprzednik | |
Odznaczenia | |
![]() |
Kariera seniorska[a] | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||||
|
Gerhard Aigner (ur. 1 września 1943 w Ratyzbonie, zm. 20 czerwca 2024[1]) – niemiecki piłkarz, sędzia i działacz piłkarski. Sekretarz generalny UEFA w latach 1989–2003.
Gerhard Aigner grał w klubach: VfB Regensburg (1957–1964), FC Moutier (1968–1969) oraz FC Muri-Gümligen (1970–1979). W latach 1963–1966 był sędzią piłkarskim.
Gerhard Aigner jeszcze w trakcie kariery piłkarskiej, w 1969 roku rozpoczął pracę w UEFA[2], gdzie do 1989 roku pełnił funkcję funkcjonariusza. Następnie zastąpił Hansa Bangertera na stanowisku sekretarza generalnego UEFA[3]. W 22 września 1999 roku stanowisko zajmowane przez Aignera zostało przemianowane na stanowisko dyrektora wykonawczego. 7 listopada 2003 roku zrezygnował ze stanowiska i został zastąpiony przez Szweda Larsa-Christera Olssona[4].
Był także honorowym członkiem UEFA.
Zmarł w wieku 80 lat. Jego pamięć uczczono minutą ciszy podczas rozgrywanych 20 czerwca 2024 spotkań w ramach piłkarskich Mistrzostw Europy[1][5].
Gerhard Aigner w 2006 roku został członkiem fundacji Euro-Sportring, skupiającej się na organizacji międzynarodowych turniejów sportowych, głównie dla drużyn młodzieżowych, a w 2010 roku został jej prezesem, gdzie został następcą Hansa Bangertera, którego w 1989 roku zastąpił na stanowisku sekretarza generalnego UEFA[6].