Dziś Gerard Butler to temat, który przykuł uwagę zróżnicowanej i stale rosnącej publiczności. Od momentu powstania wywołał debaty, dyskusje i refleksje w różnych obszarach, takich jak polityka, nauka, technologia, kultura i społeczeństwo w ogóle. Z biegiem czasu Gerard Butler stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu różnych pokoleń, gdyż udało mu się przekroczyć bariery i granice, stając się podstawową częścią codziennego życia wielu ludzi. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Gerard Butler i analizować jego wpływ na różne aspekty współczesnego życia.
![]() Gerard Butler (2016) | |
Imię i nazwisko |
Gerard James Butler |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Zawód |
aktor, producent, wokalista |
Lata aktywności |
od 1997 |
Gerard James Butler[1][2] (ur. 13 listopada 1969[3] w Paisley[4][5]) – szkocki aktor i producent filmowy, znany z ról w takich filmach jak Upiór w operze (2004), Beowulf – Droga do sprawiedliwości (2005), P.S. Kocham cię (2007), 300 (2007), Brzydka prawda (2009) czy Olimp w ogniu (2013).
Urodzony w Paisley w Szkocji jako syn Margaret Hanton i Edwarda Butlera[6][7]. Dorastał wraz ze swoim starszym bratem Brianem i siostrą Lynn[8]. Kiedy miał sześć miesięcy, jego rodzice przenieśli się do Montrealu w Kanadzie, lecz rodzinie nie powodziło się dobrze, ponieważ jego ojciec nie miał szczęścia w interesach. Jego rodzice rozwiedli się w roku 1971. Był wychowywany w domu katolickim[9] przede wszystkim przez matkę, która później ponownie wyszła za mąż. Nie miał żadnego kontaktu z ojcem, dopiero gdy miał szesnaście lat miał z nim bliskie relacje. Jego ojciec zmarł na raka, gdy Gerard miał 22 lata[10].
Jako nastolatek uczył się w szkockim Youth Theatre. Studiował prawo/socjologię na Uniwersytecie w Glasgow w Szkocji. Był także prezesem szkolnego Towarzystwa Prawa. W tym czasie był też wokalistą zespołu Speed.
Po ukończeniu studiów wyjechał do Los Angeles, gdzie mieszkał przez półtora roku. Wtedy wystąpił jako statysta w filmie Bodyguard (1992) z Whitney Houston. Po powrocie do Szkocji rozpoczął staż w kancelarii prawniczej w Edynburgu, z której został zwolniony tydzień przed egzaminem końcowym[11]. Przeniósł się do Londynu, gdzie imał się różnych zajęć, np. był kelnerem. Jego kariera aktorska rozpoczęła się, gdy podszedł w londyńskiej kawiarni i został dostrzeżony przez aktora i reżysera Stevena Berkoffa, który dał mu rolę na scenie w tragedii Szekspira Koriolan w teatrze Mermaid.
Zadebiutował na dużym ekranie w roli Archiego, młodszego brata Johna Browna (Billy Connolly), przyjaciela królowej Victorii (Judi Dench) w biograficznym dramacie historycznym Johna Maddena Jej wysokość pani Brown (Mrs. Brown, 1997). Podczas zdjęć do tego filmu uratował życie chłopcu topiącemu się w rzece Tay, za co został uhonorowany orderem męstwa “Certificate of Bravery”[12]. Pojawił się niewielkich rolach w filmach: Jutro nie umiera nigdy (Tomorrow Never Dies, 1997) o przygodach Jamesa Bonda jako jeden z członków załogi na pokładzie Devonshire oraz Opowieść o mumii (Tale of the Mummy, 1998) Russella Mulcahy. Przełomem w karierze był telewizyjny film historyczny Attyla (Attila, 2001), gdzie zagrał tytułową postać Attyli[13].
Zdobył nagrodę MTV Movie Awards 2007 w kategorii najlepsza filmowa walka za rolę króla Leonidasa w adaptacji komiksu Franka Millera 300 (2007)[14].
Prowadzi studio filmowe Evil Twins[15].
Był nałogowym palaczem i (jak sam przyznał) próbował rzucić nałóg różnymi sposobami[16]. W 2007 roku udało mu się to, kiedy w filmie P.S. Kocham cię wcielił się w postać Gerry’ego Kennedy’ego. W wywiadzie przyznał: Paliłem jak smok i nagle dostałem rolę mężczyzny, który umiera na nowotwór. Dzięki filmowi zacząłem rozmyślać o śmierci i zdałem sobie sprawę, że grałem z moim życiem w rosyjską ruletkę. Od tego czasu nie wziąłem papierosa do ust[17][18].