W dzisiejszym świecie Geir Einang staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Geir Einang stał się tematem wspólnego zainteresowania wielu różnych osób. Wpływ Geir Einang jest niezaprzeczalny, ponieważ wpływa na tak różnorodne aspekty, jak gospodarka, technologia, zdrowie, relacje międzyludzkie, a nawet środowisko. Z tego powodu niezbędna jest dogłębna analiza zjawiska Geir Einang, jego implikacji i możliwych konsekwencji w perspektywie krótko- i długoterminowej. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Geir Einang, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat, który tak bardzo nas interesuje.
Data i miejsce urodzenia |
8 marca 1965 | ||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Klub |
Vestre Slidre IL | ||||||||||||
Wzrost |
183 cm | ||||||||||||
Debiut w PŚ |
26.01.1985, Anterselva (36. miejsce – sprint) | ||||||||||||
Pierwsze punkty w PŚ |
7.03.1985, Oslo (23. miejsce – b.indywidualny) | ||||||||||||
Pierwsze podium w PŚ |
12.03.1988, Oslo | ||||||||||||
Dorobek medalowy | |||||||||||||
|
Geir Einang (ur. 8 marca 1965 w Øvre Årdal) – norweski biathlonista, dwukrotny medalista mistrzostw świata.
W Pucharze Świata zadebiutował 26 stycznia 1985 roku w Anterselvie, kiedy zajął 36. miejsce w sprincie. Pierwsze punkty zdobył 7 marca 1985 roku w Oslo, zajmując 23. miejsce w biegu indywidualnym. Na podium zawodów tego cyklu pierwszy raz stanął 12 marca 1988 roku w Oslo, kończąc rywalizację w sprincie na trzeciej pozycji. W zawodach tych wyprzedzili go jedynie Frank-Peter Roetsch z NRD i Peter Angerer z RFN. W kolejnych startach jeszcze trzy razy stawał na podium, odnosząc przy tym dwa zwycięstwa: 9 marca 1991 roku w Oslo był najlepszy w sprincie, a 14 marca 1992 roku w Fagernes wygrał bieg indywidualny. Najlepsze wyniki osiągnął w sezonie 1991/1992, kiedy zajął dziesiąte miejsce w klasyfikacji generalnej.
Podczas mistrzostw świata w Feistritz w 1989 roku wspólnie z Sylfestem Glimsdalem, Gisle Fenne i Eirikiem Kvalfossem zdobył brązowy medal w sztafecie. Wynik ten Norwegowie w składzie: Geir Einang, Eirik Kvalfoss, Jon Åge Tyldum i Gisle Fenne powtórzyli na mistrzostwach świata w Lahti dwa lata później. Na tej samej imprezie był też piąty w sprincie i szósty w biegu indywidualnym.
W 1988 roku wystartował na igrzyskach olimpijskich w Calgary, gdzie zajął jedenaste miejsce w sprincie i szóste w sztafecie. Brał też udział w igrzyskach w Albertville cztery lata później, indywidualnie plasując się poza czołową trzydziestką, a w sztafecie był piąty.
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1988 | Calgary | – | 11. | nd. | nd. | 6. | nd. | – |
1992 | Albertville | 36. | 66. | nd. | nd. | 5. | nd. | – |
Rok | Miejscowość | Konkurencje | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
IN | SP | PU | MS | RL | MR | SR | ||
1986 | Oslo | – | 26. | nd. | nd. | 5. | nd. | – |
1989 | Feistritz | 44. | 27. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
1990 | Mińsk/Oslo/Kontiolahti | 38. | – | nd. | nd. | 4. | nd. | – |
1991 | Lahti | 6. | 5. | nd. | nd. | 3. | nd. | – |
Sezon | Miejsce |
---|---|
1984/1985 | - |
1985/1986 | 47. |
1986/1987 | 38. |
1987/1988 | 34. |
1988/1989 | 19. |
1989/1990 | 19. |
1990/1991 | 17. |
1991/1992 | 10. |
1993/1994 | - |
Lp. | Dzień | Rok | Miejscowość | Konkurencja | Lokata | Pudła | Czas biegu | Strata | Zwycięzca |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
1. | 12 marca | 1988 | ![]() |
Sprint na 10 km | 3. | 0+1 | 28:10,6 | +39,2 | Frank-Peter Roetsch |
2. | 9 marca | 1991 | ![]() |
Sprint na 10 km | 1. | 0+1 | 26:01,9 | – | – |
3. | 23 stycznia | 1992 | ![]() |
Bieg indywidualny na 20 km | 3. | 0+0+0+1 | 57:43,5 | +45,8 | Walerij Kirijenko |
4. | 14 marca | 1992 | ![]() |
Bieg indywidualny na 20 km | 1. | 0+0+0+0 | 1:01:59,0 | – | – |