W tym artykule przyjrzymy się interesującemu życiu i twórczości Frou-Frou, postaci, która pozostawiła głęboki ślad w historii. Przez lata Frou-Frou odegrał kluczową rolę w różnych dziedzinach, od nauki po sztukę, politykę i społeczeństwo. Jego dziedzictwo przetrwało do dziś, a jego wpływ pozostaje wyczuwalny w wielu aspektach współczesnego życia. Dzięki szczegółowej analizie jego trajektorii, osiągnięć i wyzwań będziemy mogli lepiej zrozumieć skalę jego oddziaływania i zakres jego znaczenia w kontekście historycznym. Dołącz do nas w tej podróży, aby odkryć niuanse i wymiary, które sprawiają, że Frou-Frou jest istotną i inspirującą postacią dla obecnych i przyszłych pokoleń.
![]() Okładka wydania z 1913 | |
Autor | |
---|---|
Rodzaj dramatu | |
Liczba aktów |
5 |
Data powstania |
1869 |
Prapremiera |
30 października 1869 |
Wydanie oryginalne | |
Język |
Frou-Frou (także Froufrou) – francuska komedia w pięciu aktach autorstwa Henriego Meilhaca i Ludovica Halévy’ego z 1869.
Tytułową bohaterką jest Gilberta de Sartorys, zwana „Frou-Frou” – trzpiotka, traktująca życie jak nieustanną zabawę. Frou-Frou mimo że jest żoną nieśmiałego dyplomaty i matką małego dziecka, zakochuje się do szaleństwa w rozpustnym libertynie, Paulu de Valreasie i wraz z nim ucieka do Wenecji. Jej siostra, Ludwika, zajmuje miejsce przy jej mężu i dziecku, podczas gdy sama Frou-Frou staje się kobietą upadłą[1].
Utwór został przetłumaczony na język polski przez Wincentego Bobrowskiego. Sztuka cieszyła się popularnością w galicyjskich teatrach w XIX w. W roli Gabrieli wystąpiły m.in. Antonina Hoffmann, Helena Modrzejewska i Gabriela Zapolska[2][3][4].