Fraza werbalna

W tym artykule poznamy fascynujący świat Fraza werbalna, temat, który przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i o każdym pochodzeniu. Od jego powstania po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Fraza werbalna był tematem głębokiego zainteresowania i debaty. Zagłębiając się w ten temat, odkryjemy jego wiele aspektów i znaczenie w różnych kontekstach. Od historycznych początków po współczesne zastosowania, Fraza werbalna nieustannie rzuca nam wyzwanie, abyśmy wyszli poza to, co oczywiste i rozważyli jego konsekwencje w naszym codziennym życiu. W tym artykule zachęcamy czytelnika do zagłębienia się w ten ekscytujący temat i zastanowienia się nad jego znaczeniem i aktualnością w dzisiejszym świecie.

Fraza werbalna, zwana również frazą czasownikową, grupą czasownikową, grupą werbalną lub VP – w gramatykach bezkontekstowych, a zwłaszcza w gramatyce transformacyjno-generatywnej grupa pojęciowa czasowników.

Budowa frazy werbalnej

W wersji minimalnej grupa może składać się wyłącznie z czasownika[1]:

  • Sheila
  • VPV

Czasownik może być opcjonalnie modyfikowany przez przysłówek:

  • Sheila
  • VPV (AP)

Przysłówek może pojawiać się po każdej stronie grupy i może być ich dowolna ilość[1]:

  • Sheila
  • VP → (AP+) V (AP+)

Czasownik może przyjmować dopełnienie[2]:

  • Sheila
  • VP → (AP+) V (NP) (AP+)

Fraza werbalna z dwoma dopełnieniami w języku angielskim:

Fraza werbalna w języku francuskim

W języku francuskim fraza werbalna może być w budowana w następujący sposób:

  • Wyłącznie za pomocą czasownika. Tworzą ją czasowniki nieprzechodnie, które nie konotują dopełnienia bliższego. Do tej grupy należą takie czasowniki jak m.in. rire, pleurer, dormir, rester: Les enfants [3]
  • Za pomocą orzeczenia imiennego. Może być nim rzeczownik bądź przymiotnik. Łącznikami są zwykle: être, paraître, sembler, devenir, avoir l'air itp: Muriel oraz takie czasowniki jak vivre, mourir, tomber, rester etc.[4]: Elle
  • Konstrukcją typu czasownik + (przysłówek) + bezokolicznik, np. w przypadku takich czasowników jak aimer, pouvoir, vouloir, etc[5]: On
  • Czasownikiem z dopełnieniem bliższym lub kombinacją dopełnienie bliższe (COD) + dopełnienie dalsze (COI):[6]: Il

Fraza z dwoma dopełnieniami wygląda następująco:

Zobacz też

Przypisy

Bibliografia

  • Andrew Carnie: Syntax: A Generative Introduction (Introducing Linguistics). Oxford: Blackwell Publishing, 2001.
  • Y Delatour: Nouvelle Grammaire du Francais. Paryż: Hachette, 1991. ISBN 2-01-155271-0.