W tym artykule zbadamy temat Franz Xaver Kraus z perspektywy wielowymiarowej, analizując jego implikacje w różnych kontekstach i jego dzisiejsze znaczenie. Zagłębimy się w jego pochodzenie, ewolucję i wpływ na społeczeństwo, a także wyzwania i możliwości, jakie ze sobą niesie. Poprzez szczegółową analizę będziemy starali się odkryć różne aspekty Franz Xaver Kraus i jego wpływ w różnych obszarach, aby zapewnić wszechstronną wizję, która pozwoli nam zrozumieć jego złożoność i zakres. Od aspektów historycznych po prognozy na przyszłość, ten artykuł ma na celu przedstawienie kompleksowej i wzbogacającej wizji Franz Xaver Kraus, zachęcając czytelnika do refleksji i zakwestionowania własnego postrzegania tego tematu.
![]() | |
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
1935–1945 |
Formacja | |
Stanowiska |
członek załogi Sachsenhausen, Auschwitz-Birkenau |
Odznaczenia | |
![]() ![]() ![]() ![]() |
Franz Xaver Kraus (ur. 27 września 1903 w Monachium, zm. 24 stycznia 1948 w Krakowie) – zbrodniarz hitlerowski, jeden z funkcjonariuszy SS pełniących służbę w obozach koncentracyjnych oraz SS-Sturmbannführer.
Był członkiem NSDAP od 1931 i SS od 1932. Był uczestnikiem puczu monachijskiego, za co został odznaczony Orderem Krwi[1]. Do Waffen-SS wstąpił w 1939. Ukończył szkołę handlową, a z zawodu był oficerem administracji wojskowej. Należał do starej kadry pracowników obozów koncentracyjnych, w których pełnił służbę już od 1935 (m.in. w Esterwegen, Lichtenburgu i Oranienburgu). W latach 1936–1939 Kraus kierował administracją obozu w Sachsenhausen. Następnie pełnił służbę w Głównym Inspektoracie Obozów Koncentracyjnych. W 1941 został Lagerführerem (kierownikiem) obozu pracy w Mühltal pod Gdańskiem. Za swoją służbę uzyskał kilka odznaczeń, w tym wojenny krzyż zasługi II klasy z mieczami. Pod koniec 1944 skierowany został do obozu Auschwitz-Birkenau jako oficer informacyjny SS. Kraus pełnił także obowiązki kierownika obozu w Birkenau.
Podczas krótkiej swojej służby w Auschwitz, Kraus dał się poznać jako człowiek okrutny i złośliwy wobec więźniów. Brał udział w eksterminacji Żydów w komorach gazowych, a także zamordował kilku więźniów podczas ewakuacji obozu. Poza tym nieustannie bił i szykanował więźniów. Po wojnie został oskarżony w pierwszym procesie oświęcimskim. Najwyższy Trybunał Narodowy w Krakowie skazał go 22 grudnia 1947[2] na karę śmierci. Wyrok wykonano przez powieszenie w krakowskim więzieniu Montelupich.