Franz Moritz von Lacy
W dzisiejszym świecie Franz Moritz von Lacy stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu dużej liczby osób w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na kulturę, środowisko, politykę czy gospodarkę, Franz Moritz von Lacy zdołał przyciągnąć uwagę naukowców, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Franz Moritz von Lacy, jego znaczeniem i wpływem na różne aspekty codziennego życia. Od jego początków po możliwe przyszłe konsekwencje, przyjrzymy się dogłębnie znaczeniu Franz Moritz von Lacy w dzisiejszym świecie.
.jpg)
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| przewodniczący Nadwornej Rady Wojennej Austrii | |
| Okres | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Franz Moritz von Lacy (ur. 21 października 1725 w Petersburgu, zm. 24 listopada 1801 w Wiedniu) – austriacki polityk i marszałek polny, przewodniczący Nadwornej Rady Wojennej - Hofkriegsratu od roku 1766 do 1774.
Życiorys
Moritz von Lacy urodził się w Petersburgu. Jego ojciec, hr. Piotr Lacy, był rosyjskim feldmarszałkiem, który pochodził z irlandzkiej rodziny, która opuściła swój kraj po tym, jak zrobił to Jakub II Stuart. Franz Moritz był kształcony w Niemczech do służby wojskowej i wstąpił do armii austriackiej. Służył min. we Włoszech, na Śląsku i w Niderlandach, gdy toczyła się Wojna o sukcesję austriacką. Został najpierw pułkownikiem-adiutantem, a potem w wieku 25 lat został pułkownikiem regimentu.
Gdy rozpoczęła się wojna siedmioletnia, 13 października 1756 został mianowany na stopień Generalfeldwachtmeister. Bitwa pod Pragą w 1757 roku przyniosła mu trzecią w jego karierze ranę odniesioną na polu bitwy. Współpracował z takimi zdolnymi oficerami jak feldmarszałek hr. Leopold von Daun i baron Ernest Laudon. Bitwa pod Hochkirch i austriackie zwycięstwo przyniosły mu order Marii Teresy. 15 lutego 1766 został mianowany na stopień marszałka polnego[1].
Po 1763 roku Lacy zajął się polityką. Był jednym z propagatorów józefinizmu i zwolenników dokonania rozbioru Polski. Zmarł 24 listopada 1801[1].
Przypisy
- ↑ a b Schmidt-Brentano 2006 ↓, s. 53.
Bibliografia
- Antonio Schmidt-Brentano: Kaiserliche und k.k. Generale (1618-1815). Wiedeń: Austriackie Archiwum Państwowe, 2006.