Obecnie Franz Ferdinand Freiherr von Rummel stał się tematem o dużym znaczeniu w dzisiejszym społeczeństwie. Od momentu powstania przyciąga uwagę i wzbudza zainteresowanie szerokiego grona odbiorców. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na życie codzienne, znaczenie historyczne czy wpływ na kulturę popularną, Franz Ferdinand Freiherr von Rummel odegrał fundamentalną rolę w rozwoju i ewolucji społeczeństwa. W tym artykule szczegółowo zbadamy wpływ i znaczenie Franz Ferdinand Freiherr von Rummel, analizując jego różne aspekty i oferując unikalny wgląd w ten fascynujący temat.
Biskup Wiednia | ||
![]() Franz Ferdinand von Rummel | ||
| ||
Kraj działania | ||
---|---|---|
Data i miejsce urodzenia | ||
Data i miejsce śmierci | ||
Biskup Wiednia | ||
Okres sprawowania |
1706-1716 | |
Biskup Knin | ||
Okres sprawowania |
1696-1706 | |
Wyznanie | ||
Kościół | ||
Prezbiterat |
styczeń 1675 | |
Nominacja biskupia |
2 kwietnia 1696 | |
Sakra biskupia |
29 lipca 1696 |
Data konsekracji |
29 lipca 1696 | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Konsekrator | |||||||
Współkonsekratorzy | |||||||
|
Franz Ferdinand von Rummel (ur. 28 października 1644 w Weiden in der Oberpfalz, zm. 15 marca 1716 w Wiedniu) – austriacki duchowny rzymskokatolicki, w latach 1706–1716 książę biskup Wiednia.
Studiował prawo, filozofie oraz teologię. Chciał wstąpić do zakonu kapucynów jednak Marek z Aviano widział w nim ogromny talent i rekomendował mu zostać kapłanem diecezjalnym. Po święceniach kapłańskich w roku 1675 został wychowawcą oraz kierownikiem duchownym przyszłego cesarza Józefa I Habsburga. 10 października 1695 został przedstawiony na biskupa Knin, a papież kanonicznie zaakceptował ten wybór 2 kwietnia następnego roku. Sakrę otrzymał 29 lipca 1696 z rąk kardynała Leopolda Karla von Kollonitsch Lipót. 4 października 1706 został zatwierdzony jako biskup Wiednia, ingres do katedry miał miejsce 12 grudnia tego samego roku. Rummel wspierał powołania kapłańskie, w małej diecezji Wiedeńskiej, w 1708 odbyło się aż 111 święceń prezbiteratu. Zmarł 15 marca 1716 po ciężkiej chorobie i został pochowany w krypcie biskupów katedry św. Szczepana.