Frank Layden
W dzisiejszym świecie Frank Layden stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum ludzi. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę zawodową, akademicką czy osobistą, Frank Layden budzi zainteresowanie osób w każdym wieku i o każdym zawodzie. Jego wpływ i znaczenie rozciągają się na całą historię i obejmują różnorodne aspekty wpływające na dzisiejsze społeczeństwo. W tym artykule szczegółowo zbadamy wiele aspektów Frank Layden, od jego pochodzenia i ewolucji po jego implikacje w różnych kontekstach. Celem dogłębnej i wyczerpującej analizy jest rzucenie światła na złożoność i wymiary Frank Layden, aby zapewnić wszechstronną perspektywę zachęcającą do refleksji i zrozumienia.
| |||||||||||||
| Trener | |||||||||||||
| Data i miejsce urodzenia |
5 stycznia 1933 | ||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Kariera | |||||||||||||
| Aktywność |
1956–1988 | ||||||||||||
| College |
Niagara University (1955) | ||||||||||||
| |||||||||||||
Frank Layden (ur. 5 stycznia 1932 w Nowym Jorku) – amerykański trener akademicki oraz NBA, komentator sportowy, wybierany trenerem oraz menedżerem roku NBA[1][2].
Rok po ukończeniu college'u rozpoczął swoją pracę trenerską. Został trenerem drużyny szkolnej z liceum Long Island. Kiedy obejmował stanowisko zespół legitymował się rezultatem 0–16, trzy lata później zdobył mistrzostwo hrabstwa[3]. W 1968 objął stanowisko głównego trenera na swojej byłej uczelni - Niagara University[3]. Po jego wodzą Purple Eagles dostali się dwukrotnie do turnieju NCAA.
W 1976 jego były kolega z drużyny akademickiej, Hubie Brown zaproponował mu objęcie posady asystenta w prowadzonym przez niego zespole Atlanty Hawks. W ten sposób trafił w szeregi trenerów National Basketball Association[3]. Trzy lata później został zatrudniony przez klub New Orleans Jazz na stanowisko głównego menedżera. W 1981 połączył tę funkcję ze stanowiskiem głównego trenera zespołu, zastępując na nim Toma Nissalke. Karierę trenerską zakończył w trakcie rozgrywek 1988/1989, jego miejsce zajął wtedy Jerry Sloan. Layden nadal pozostał jednak w klubowym burze. Z czasem został prezydentem Jazz. Klub z Salt Lake City opuścił definitywnie pod koniec 1999, po 20. latach pracy[4].
W 1984 zdobył aż trzy nagrody, trenera roku, menedżera roku oraz J. Walter Kennedy Citizenship Award, za działalność charytatywną[1][2][5].
Osiągnięcia
- Trener
- Trener Roku NBA (1984)[1]
- Zdobywca nagrody J. Walter Kennedy Citizenship Award (1984)[5]
- Wybrany do Buffalo Sport Hall Of Fame (2000)[3]
- Trener drużyny Zachodu podczas meczu gwiazd Legend NBA (1993)[6]
- Menedżer
- Menedżer Roku (1984)[2]
Przypisy
- ↑ a b c NBA Coach of the Year Award Winners. nba.com. . (ang.).
- ↑ a b c NBA Executive of the Year Award Winners. nba.com. . (ang.).
- ↑ a b c d Frank Layden – Buffalo Sport Hall Of Fame. buffalosportshallfame.com. . (ang.).
- ↑ Ex-coach, Gm Layden Leaves Utah Jazz After 20 Years. chicagotribune.com. . (ang.).
- ↑ a b NBA J. Walter Kennedy Citizenship Award Winners. nba.com. . (ang.).
- ↑ NBA ALL-STAR LEGENDS GAME RESULTS, ROSTERS, AND PLAYERS. nba-allstar.com. . (ang.).