Frank Albertson

W dzisiejszym świecie Frank Albertson stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Jego wpływ i zakres są na tyle znaczące, że nie mogą pozostać niezauważone w żadnym obszarze. Od pola akademickiego, przez świat pracy, aż po sferę osobistą, Frank Albertson budzi ogromne zainteresowanie i dyskusję. Gdy zagłębimy się w ten temat, zdamy sobie sprawę ze znaczenia, jakie ma ono w dzisiejszym społeczeństwie i jak jego wpływ wzrastał z biegiem czasu. Ponadto zbadamy jego implikacje, wyzwania i potencjalne rozwiązania, aby dokładnie zrozumieć to zjawisko i jego konsekwencje w naszym codziennym życiu.

Frank Albertson
Ilustracja
Frank Albertson, 1931
Imię i nazwisko

Francis Healey Albertson

Data i miejsce urodzenia

2 lutego 1909
Fergus Falls

Data i miejsce śmierci

29 lutego 1964
Santa Monica

Zawód

aktor

Współmałżonek

Virginia McFadden
(1931–1943; rozwód)
Grace Albertson
(1943–1964; jego śmierć)

Lata aktywności

1923–1964

Multimedia w Wikimedia Commons

Francis Healey Albertson (ur. 2 lutego 1909 w Fergus Falls, zm. 29 lutego 1964 w Santa Monica) – amerykański aktor.

8 lutego 1960 otrzymał własną gwiazdę w Alei Gwiazd w Los Angeles znajdującą się przy 6754 Hollywood Boulevard[1][2].

Życiorys

Urodził się w Fergus Falls[3] w Minnesota jako syn Mary Healey Albertson i Franka Byrona Albertsona[4]. Swoje dzieciństwo spędził najpierw w pobliskim Frazee, a także w Puyallup w stanie Waszyngton. Po raz pierwszy zainteresował się biznesem rozrywkowym, kiedy w 1922 zaczął pracować jako rekwizytor[4].

Debiutował na ekranie w wieku czternastu lat w niemym westernie Karawana (1923). Wystąpił w komedii Córka farmera (The Farmer’s Daughter, 1928) w roli Allana Boardmana Jr., dramacie Johna Forda Salute (1929) jako kadet Albert Edward Price z Helen Chandler i dramacie Pre-Code Hollywood Johna Forda Mężczyźni bez kobiet (Men Without Women, 1930) w roli chorążego Alberta Edwarda Price’a. Po występie w kilku kolejnych filmach, zrobił sobie od nich przerwę, aby służyć w United States Army Air Forces w Pierwszej Jednostce Filmowa Sił Powietrznych Armii, kręcąca filmy szkoleniowe podczas II wojny światowej.

Po wojnie powrócił do kariery aktorskiej. W latach 1923–1964 grał w filmach i telewizji. Na początku swojej kariery często śpiewał i tańczył w takich filmach jak komedia muzyczna Davida Butlera Małżeństwo przyszłości (Just Imagine, 1930) w roli RT-42 czy ekranizacja powieści Marka Twaina A Connecticut Yankee (1955). W melodramacie George’a Stevensa Mam 19 lat (Alice Adams, 1935) na podstawie powieści Bootha Tarkingtona zagrał postać Waltera Adamsa, brata tytułowej bohaterki (Katharine Hepburn). W 1936 zadebiutował na Broadwayu w roli Billy’ego Randolpha w komedii Brat Szczur[5]. W komedii Panika w hotelu (Room Service, 1938) pojawił się jako młody autor sztuki Leo Davis. Grał u boku braci Marx. W dramacie fantasyTo wspaniałe życie (It’s a Wonderful Life, 1946) wcielił się w rolę Sama Wainwrighta, biznesmena lubiącego mówić „Hee-Haw”. Zagrał zamożnego Toma Cassidy’ego, który flirtował z Marion Crane (Janet Leigh) w biurze nieruchomości w kultowym dreszczowcu Alfreda Hitchcocka Psychoza (1960). W musicalu George’a Sidneya Bye Bye Birdie (1963) wystąpił w roli Sama, oszołomionego burmistrza miasta Sweet Apple w stanie Ohio.

Był dwukrotnie żonaty. 7 marca 1931 zawarł związek małżeński z Virginią Shelley. Mieli dwójkę dzieci. 18 maja 1943 rozwiedli się. 29 maja 1943 ożenił się z Grace Gillern. Mieli troje dzieci i byli małżeństwem aż do jego śmierci we śnie w wieku 55 lat.

Filmografia (wybór)

  • 1923: Karawana
  • 1931: Jankes na dworze króla Artura jako Clarence
  • 1934: Ostatni dżentelmen jako Allan
  • 1935: Burzliwa młodość jako Arthur Miller
  • 1936: Jestem niewinny jako Charlie
  • 1938: Panika w hotelu jako Leo Davis
  • 1938: Wiosenne szaleństwo jako Hat Hatton
  • 1938: Chwila pokusy jako Benny Collins
  • 1940: Kiedy jechali Daltonowie jako Emmett Dalton
  • 1946: To wspaniałe życie jako Sam Wainwright
  • 1947: Handlarze jako Max Herman
  • 1957: O zmierzchu jako Doktor Edward Gurston
  • 1959-60: Poszukiwany: żywy lub martwy (serial) jako George Elkins / Szeryf Mike Strata
  • 1960: Psychoza jako Tom Cassidy
  • 1960: Nietykalni jako Jason MacIntyre
  • 1963: Spotkanie z Alfredem Hitchcockiem jako konstabl Tom Batterman
  • 1963: Bonanza jako Sam Walker

Przypisy

  1. ↑ Frank Albertson. Walk of Fame. . (ang.).
  2. ↑ Hollywood Star Walk: Frank Albertson. „Los Angeles Times”, 3 marca 1964. . (ang.).
  3. ↑ Frank Albertson. Rotten Tomatoes. . (ang.).
  4. ↑ a b Shock: Frank Albertson (1909–1964). Find a Grave. . (ang.).
  5. ↑ Frank Albertson. Internet Broadway Database. . (ang.).

Bibliografia

  • Allan R. Ellenberger: Celebrities in Los Angeles Cemeteries: A Directory. McFarland, 2001, s. 158. ISBN 978-0-7864-0983-9.

Linki zewnętrzne