W tym artykule poruszymy temat Fort Va w Poznaniu, który wzbudził zainteresowanie wielu uczonych i specjalistów z różnych dziedzin wiedzy. Znaczenie Fort Va w Poznaniu przejawia się poprzez jego wpływ na społeczeństwo, kulturę, historię i rozwój człowieka. Z biegiem czasu Fort Va w Poznaniu wywołał debaty, badania i refleksje, które wzbogaciły zrozumienie tego zjawiska. Z różnych perspektyw i podejść przeanalizowano wiele aspektów Fort Va w Poznaniu, ujawniając jego złożoność i wpływ na różne aspekty codziennego życia. W tym sensie ten artykuł ma na celu zbadanie zjawiska Fort Va w Poznaniu w sposób kompleksowy i rygorystyczny, zapewniając szeroką i zaktualizowaną wizję tego tematu.
![]() | |
![]() Wejście frontowe do fortu | |
Państwo | |
---|---|
Miejscowość | |
Adres |
ul. Tadeusza Szeligowskiego |
Typ budynku |
fort |
Architekt |
Komitet Inżynieryjny Głównego Inspektoratu Twierdz |
Rozpoczęcie budowy |
1887 |
Ukończenie budowy |
1890 |
Zniszczono |
1945 |
Właściciel |
PTOP „Salamandra”[2], |
Położenie na mapie Poznania ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ![]() | |
![]() | |
Strona internetowa |
Fort Va (Bonin, Ludwika Mierosławskiego, oryg. Zwischenwerk Va) – jeden z 18 fortów wchodzących w skład Twierdzy Poznań. Znajduje się na Piątkowie pomiędzy ulicami: Wojciechowskiego, Lechicką i Księcia Mieszka I[1].
Zbudowany został w latach 1887–1890, w drugim etapie budowy twierdzy fortowej[4]. Fort otrzymał nazwę Bonin na cześć Eduarda von Bonin. W 1931 zmieniono patronów na polskich, Fort Va otrzymał imię generała Ludwika Mierosławskiego.
Podczas bitwy o Poznań, w nocy 13/14 lutego 1945 od północy, oddziały 246 pułku piechoty wraz z bateriami haubic 203 mm szturmowały forty IVa, V i Va[5][6]. Fort Va poddał się po 12 godzinach, jako ostatni (Fort IVa po 2, a Fort V po 10 godzinach)[7].
Teren fortu wchodzi w skład obszaru Natura 2000 (obszar specjalnej ochrony SOO „Fortyfikacje w Poznaniu”, symbol PLH300005)[8].
Fort stanowi własność Polskiego Towarzystwa Ochrony Przyrody „Salamandra”. Z jego upoważnienia obiektem opiekuje się Stowarzyszenie Miłośników Fortyfikacji „Kernwerk”[9], które prowadzi tu prace konserwacyjne, m.in. wycinkę części drzew, których korzenie mogą zagrażać zabytkowym murom[2][10]. Członkowie Towarzystwa odkopują również XIX-wieczny bruk. Obiekt został udostępniony do zwiedzania od 28 kwietnia 2012 roku. Zwiedzanie udostępnione jest tylko z przewodnikiem, który oprowadza gości ubrany w replikę pruskiego munduru piechoty[11].
W forcie odbywają się zbiórki 88 pdhs Dragon.
Dojazd do fortu drogą rokadową (ul. Lechicka)[12]. W sąsiedztwie osiedle Bolesława Chrobrego[13] oraz Centrum Handlowe Plaza.
Otoczony suchą fosą (długość 500 m, szerokość 9 m, wysokość 5,5 m)[2]. Posiada trzy kaponiery: 1 szyjową, 2 czołowo-barkowe[2]. Kaponiery były połączone poterną biegnącą pod fosą. Do niedawna zachowany zbiornik na wodę zlokalizowany w poternie głównej[14].
W lutym 1945 zostały zniszczone schrony barkowe oraz schron w wale szyjowym[14]. Po stronie szyi fortu znajduje się zniszczony przez Rosjan blokhauz obrony wjazdu.
Modernizacje prowadzone w latach 1913-1914, wybudowany zbiornik na wodę, studnia, schron dla drużyny przeciwszturmowej na przeciwskarpie[14]. W 1939 wybudowane 3 schrony obserwacyjno-bojowe na wale[14].
Część pomieszczeń fortu stanowi ważne w skali regionu zimowisko nietoperzy.