Flora Purim

Dziś chcemy poruszyć temat, który dotyczy nas wszystkich: Flora Purim. Niezależnie od tego, czy jest to zjawisko społeczne, istotna osoba, wydarzenie historyczne czy jakakolwiek inna sytuacja, ważne jest, aby zatrzymać się i zastanowić nad tym tematem oraz zbadać jego konsekwencje w naszym codziennym życiu. W tym artykule zagłębimy się w różne aspekty związane z Flora Purim, aby zrozumieć jego wpływ na nasze społeczeństwo, jego znaczenie dzisiaj i sposób, w jaki może wpłynąć na naszą przyszłość. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o Flora Purim i jego znaczeniu w dzisiejszym świecie.

Flora Purim
Ilustracja
Flora Purim (1981)
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1942
Rio de Janeiro, Brazylia

Gatunki

jazz (fusion, bossa nova)

Zawód

wokalistka

Aktywność

od lat 1960

Wydawnictwo

Milestone, Warner Bros., ECM, CTI

Powiązania

Chick Corea, Dizzy Gillespie, Gil Evans, Stan Getz, Santana, Jaco Pastorius

Współpracownicy
Airto Moreira
Strona internetowa

Flora Purim (ur. 6 marca 1942 w Rio de Janeiro) – brazylijska wokalistka jazzowa. Uczestniczyła w nagraniu pierwszych albumów stworzonej przez Chicka Coreę grupy Return To Forever, w tym uznawanego za początek stylu fusion albumu Return to Forever. Koncertowała i nagrywała z wieloma uznanymi muzykami jazzowymi, takimi jak Chick Corea, Dizzy Gillespie, Gil Evans, Stan Getz, Santana, Stanley Clarke i Jaco Pastorius.

Posiada unikatowy głos o skali 6 oktaw[1].

Dwukrotnie koncertowała w Polsce: w latach 2005 i 2010.

Była dwukrotnie nominowana do nagrody Grammy.

Zarys biografii

Dorastała w rodzinie muzycznej, rodzice byli muzykami poważnymi. Ojciec, z pochodzenia Rumun, grał na wiolonczeli. Matka, z pochodzenia Brazylijka, była pianistką.

Wyszła za mąż za brazylijskiego perkusistę jazzowego Airto Moreirę[2]. Pod koniec lat 60. wspólnie wyjechali z Brazylii i osiedlili się w Stanach Zjednoczonych.

Ciekawostki

Polską Florą Purim była nazywana Urszula Dudziak[3]. Obie wokalistki pojawiły się w połowie lat 70. na amerykańskiej scenie jazzowej. Były często porównywane. Przyjechały do Ameryki z dalekich krajów, podobnie śpiewały i eksperymentowały ze wspomaganiem oraz przetwarzaniem głosu przez urządzenia elektroniczne. Artystki znają się, wspólnie koncertowały i nagrywały[4]. W 1975 Urszula Dudziak wzięła udział w nagraniu jednej z ważniejszych płyt Flory Purim Encounter.

Dyskografia

Płyty solowe

  • 1964: Flora e MPM (RCA Brasil)
  • 1973: Butterfly Dreams (Milestone)
  • 1974: 500 Miles High (Milestone)
  • 1974: Stories To Tell (Milestone)
  • 1976: Open Your Eyes You Can Fly (Milestone)
  • 1976: Encounter (Milestone) – z udziałem Urszuli Dudziak
  • 1977: Nothing Will Be as It Was...Tomorrow (Warner Bros.)
  • 1978: Everyday Everynight (Warner Bros.)
  • 1978: That’s What She Said (Milestone)
  • 1979: Carry On (Warner Bros.)
  • 1988: The Midnight Sun (Virgin)
  • 1992: Queen of the Night (Sound Wave)
  • 1995: Speed of Light (B&W Music)
  • 2000: Flora Purim sings Milton Nascimento (Narada)
  • 2001: Perpetual Emotion (Narada)
  • 2003: Speak No Evil (Flora Purim’s album) (Narada)
  • 2005: Flora’s Song (Narada)

Na płytach Airto Moreira

  • 1985: Three Way Mirror (Reference Recordings)
  • 1985: Humble People (Concord)
  • 1986: The Magicians (Concord Crossover)
  • 1988: The Colours of Life (In+Out)
  • 1989: The Sun Is Out (Concord)

Z grupą Fourth World

  • Live at Ronnie Scott’s (Fourth World album) (1992)
  • Fourth World (1994)
  • Fourth World (1995)
  • Encounters of the Fourth World (1995)
  • Last Journey (1999)

Gościnnie

Przypisy

  1. ↑ biografia na stronie artystki.
  2. ↑ She Paid Her Dues in Jazz and Prison, but the Feds Want to Send Flora Purim Back to Brazil , www.people.com (ang.).
  3. ↑ allmusic, Jim Newsom, recenzja płyty Fusion III Michała Urbaniaka.
  4. ↑ Paweł Brodowski, wywiad z Urszulą Dudziak, magazyn JazzForum 6/85, s. 29.

Linki zewnętrzne