Ferenc Forgách
W dzisiejszym świecie Ferenc Forgách jest bardzo ważną kwestią, która dotyka ludzi w każdym wieku, kulturach i na każdym etapie życia. Niezależnie od tego, czy mówimy o Ferenc Forgách w kontekście politycznym, społecznym, naukowym czy osobistym, jego znaczenie jest niezaprzeczalne. Celem tego artykułu jest zbadanie różnych aspektów Ferenc Forgách i przeanalizowanie jego wpływu na dzisiejsze społeczeństwo. Na tych stronach przyjrzymy się różnym perspektywom na Ferenc Forgách, aby zaoferować naszym czytelnikom holistyczną i kompletną wizję tego tematu, który jest dziś tak istotny.
| Kardynał prezbiter | |
| |
| Kraj działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia |
1566 |
| Data i miejsce śmierci |
16 października 1615 |
| Miejsce pochówku | |
| Arcybiskup Ostrzyhomia | |
| Okres sprawowania |
1607–1615 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Sakra biskupia |
30 kwietnia 1600 |
| Kreacja kardynalska |
10 grudnia 1607 |
| Data konsekracji |
30 kwietnia 1600 | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Konsekrator | |||||
| |||||
Ferenc Forgách (ur. 1566 w Ostrzyhomiu, zm. 16 października 1615 w Sklené Teplice) – węgierski kardynał, konwertyta.
Życiorys
Urodził się w 1566 roku w Ostrzyhomiu, jako syn Simona Forgácha[1]. Wychował się w rodzinie protestanckiej, jednak przeszedł na katolicyzm, a następnie podjął studia teologiczne w Rzymie[1]. Po przyjęciu święceń kapłańskich został kanonikiem kapituły w Ostrzyhomiu i ambasadorem Węgier w kilku krajach[1]. 22 grudnia 1587 roku został wybrany, z nominacji Rudolfa II, biskupem Veszprém, jednak Stolica Apostolska nigdy nie potwierdziła tej nominacji[1]. 10 lipca 1596 roku został wybrany biskupem Nitry (potwierdzenie 2 kwietnia 1599 roku), a 30 kwietnia 1600 roku przyjął sakrę[2]. W 1607 roku został wiceregentem Węgier, a dzięki protekcji króla otrzymał promocję kardynalską[1]. 5 listopada 1607 roku został arcybiskupem Ostrzyhomia[2]. 10 grudnia tego samego roku został kreowany kardynałem prezbiterem, jednak nigdy nie otrzymał kościoła tytularnego[2]. W kolejnym roku koronował Macieja II na króla węgierskiego[1]. Zmarł 16 października 1615 roku w Sklené Teplice[1].