W tym artykule zagłębiamy się w interesujący temat Federico Faggin. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty, które sprawiają, że Federico Faggin jest dziś tematem istotnym i interesującym. Od jego pochodzenia i ewolucji po wpływ na społeczeństwo – dokładnie zbadamy każdy aspekt Federico Faggin. Podobnie przeanalizujemy implikacje, jakie Federico Faggin ma w różnych obszarach, podkreślając jego znaczenie w obszarach akademickich, kulturowych, społecznych i technologicznych. Poprzez tę eksplorację będziemy starali się rzucić światło na niuanse i złożoność charakteryzującą Federico Faggin, oferując wszechstronną wizję, która pozwoli czytelnikowi zrozumieć jego zakres i znaczenie w bieżącym kontekście.
![]() | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Zawód, zajęcie |
fizyk |
Federico Faggin (ur. 1 grudnia 1941 w Vicenzy) – amerykański fizyk pochodzenia włoskiego, specjalista inżynierii elektrycznej, uważany za jednego z twórców mikroprocesora.
Jeszcze we Włoszech zdobył stopień doktorski na Uniwersytecie w Padwie, potem pracował dla firmy Olivetti, w której w 1961 współtworzył mały komputer. W 1968 przeniósł się do Palo Alto w Kalifornii, gdzie zatrudnił się w Fairchild Semiconductor i opracował technologię MOS Silicon Gate Technology (SGT) i zrealizował pierwszy układ scalony na świecie wykorzystujący SGT z „self-aligned gate”: Fairchild 3708[1].
W 1970 przeszedł do Intela, gdzie wspólnie z trzema innymi inżynierami (Marcianem Hoffem, Stanleyem Mazorem i Masatoshim Shimą) opracował pierwszy 4-bitowy mikroprocesor, Intel 4004. Prace nad 4004 były częścią projektu budowy kalkulatora na zlecenie japońskiej firmy Busicom[1]. Faggin współtworzył tam również pierwszy procesor 8-bitowy, Intel 8008.
Faggin opuścił Intela aby założyć firmę Zilog, producenta Z80. W 1986 był współzałożycielem Synaptics. W 1988 otrzymał nagrodę International Marconi Fellowship Award za swój wkład w powstanie mikroprocesora, w tym samym roku otrzymał też od włoskiego premiera złoty medal za zasługi w dziedzinie nauki i techniki. W 1994 r. otrzymał nagrodę IEEE W. Wallace McDowell Award. W 1997 otrzymał nagrodę Nagrodę Kioto[2], wspólnie z Marcianem Hoffem, Stanleyem Mazorem i Masatoshim Shimą.
11 lipca 2002 powrócił do firmy Zilog jako członek rady nadzorczej.