Fanorona

Fanorona to temat, który na przestrzeni dziejów przykuwał uwagę wielu osób. Od chwili odkrycia budzi zainteresowanie badaczy, naukowców i ogółu społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Fanorona, jego wpływ na społeczeństwo, jego znaczenie dzisiaj i jego rolę w przyszłości. Od wpływu na kulturę popularną po znaczenie w nauce i technologii, Fanorona pozostawił niezatarty ślad w otaczającym nas świecie. Poprzez wszechstronną analizę postaramy się rzucić światło na ten fascynujący temat i jego konsekwencje w naszym codziennym życiu.

Początkowe rozstawienie pionów na planszy
Królewska plansza do fanorony, Ambohimanga

Fanorona – tradycyjna malgaska gra planszowa[1].

Rozgrywana jest na planszy podzielonej liniami, które wyznaczają w miejscach przecięcia 45 pól. Do gry potrzebny jest zestaw 44 pionów (22 czarne, 22 białe). W rozstawieniu początkowym środkowe pole zostaje puste[1][2].

Gracze wykonują ruchy na przemian, zaczyna grający pionami białymi. Ruch polega na przesunięciu piona na sąsiadujące połączone linią wolne pole. Bicie pionów odbywa się w dwojaki sposób: przez odejście lub podejście. Bicie przez odejście może być dokonane gdy piony przeciwników stoją na sąsiednich polach. Gracz przesuwa swój pion tak, że przestaje on być pionem sąsiednim, zbijając w ten sposób nie tylko pion, od którego odszedł, ale także wszystkie piony znajdujące się za nim na linii odejścia. Bicie przez podejście odbywa się w analogiczny sposób – zbijane są wszystkie piony znajdujące się na linii podejścia pionu gracza na pole sąsiadujące z pionem przeciwnika[1][2].

Jeśli w wyniku jednego ruchu można zbić więcej niż jedną grupę pionów, grający musi wybrać którą z nich zbije. Po zbiciu jednego lub grupy pionów gracz wykonuje kolejne ruchy, dopóki bije piony przeciwnika. Wyjątek stanowi otwarcie gry – wtedy mimo bicia pionów, gracze wykonują po jednym ruchu. Bicie jest obowiązkowe[1][2].

Przypisy

  1. ↑ a b c d Lech Pijanowski, Przewodnik gier, Warszawa: Iskry, 1972, s. 45-49.
  2. ↑ a b c Encyklopedia Gry Świata ↓, s. 252

Bibliografia

  • Encyklopedia Gry Świata według Lecha i Wojciecha Pijanowskich. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 252. ISBN 978-83-01-14914-7.

Linki zewnętrzne