FC Metz

Wygląd przypnij ukryj FC Metz
Ilustracja
Pełna nazwa

Football Club de Metz

Przydomek

Les Grenats (Kasztanowi)

Barwy

       
kasztanowo-białe

Data założenia

1919

Debiut w najwyższej lidze

1932

Liga

Ligue 2

Państwo

 Francja

Region

 Lotaryngia

Adres

3 allée Saint Symphorien, Boite Postale 40292, 57006 Metz

Stadion

Stade Saint-Symphorien
(Pojemność: 24 500)

Sponsor techniczny

Kappa

Właściciel

Bernard Serin

Prezes

Bernard Serin

Trener

Ladislau Bölöni

Stroje
domowe
Stroje
wyjazdowe
Trzeci
strój
Strona internetowa

Football Club de Metz – francuski klub piłkarski z siedzibą w Metz (departament Mozela), założony w 1919 roku.

Historia

Początki

Klub powstał w 1932 z połączenia dwóch amatorskich klubów z Metz. Jednym z nich był CAM (Cercle Athlétique Messin), a drugim ASM (Association Sportive Messine). Z początku w klubie grali robotnicy i urzędnicy pracujący w mieście. 15 kwietnia 1932 doszło do porozumienia w sprawie fuzji. W latach 30. klub miał status półprofesjonalny.

Pierwszy sezon i pierwszy spadek

FC Metz grało w pierwszym sezonie od powstania Ligue 1. Zajęli wówczas 9. miejsce w grupie B i musieli się pożegnać z elitą. Powrót nastąpił po dwóch latach przerwy. Na nowego prezydenta zostaje mianowany Lotaryńczyk Reymond Herloy. Mimo nieudanych meczów utrzymał klub w D1 aż do sezonu 1949-50. Wówczas „Smoki” zajęły 18. (ostatnie) miejsce i musiały się pożegnać z Ligue 1 na sezon.

Po zatrudnieniu byłego szkoleniowca Nice Elly Rousa powrócili bardzo szybko do elity. Kolejna relegacja miała miejsce w sezonie 1957/58. Mimo że do zespołu zakupiono zdolnego Argentyńczyka Roberto Aballaya, który poprzednio występował w Nancy.

Czyściec trwał aż do sezonu 1966/1967, po którym piłkarze prowadzeni przez Maksymiliana Schirchina wywalczyli awans. W pierwszym powrotnym meczu zremisowali 1:1 na wyjeździe z Red Star. W 1978 do klubu przybywa działacz Carlo Molinari. Prezydent FC Metz stawia ze cel piłkarzom i trenerowi piękną grę, która opierałaby się na zasadzie fair play. Ich pierwszym rywalem w europejskich pucharach było niemieckie HSV. Wschodni rywale Francuzów rozprawili się z nimi 4:1 i 3:2. Gdyby nie szczęście, FC Metz pożegnałoby się z D1 już w sezonie 1981/1982. Wówczas wyprzedzili Valenciennes o zaledwie 2 pkt.

Historyczna data

Historyczną datą dla kibiców FC Metz będzie 11 maja 1984 gdy ich pupile zmierzyli się w finale Pucharu Francji z AS Monaco, który wówczas odnosił sukcesy. Na Parc de Princes 20 000 Lotaryńczyków oglądało zwycięstwo swoich piłkarzy. Był to pierwszy sukces na arenie piłkarskiej we Francji. Kilka miesięcy później niespodziewanie wygrali z FC Barcelona w pierwszej rundzie Pucharu Zdobywców Pucharów. Na stałe do annałów FCM zapisał się ówczesny trener, Henryk Kasperczak.

Ten sezon był udany z racji występów ligowych. Następca Kasperczaka, Marcel Husson zajął ze swoimi piłkarzami 5. miejsce, które dawało im możliwość gry w Pucharze UEFA. Widać, że rozpoczynała się era Metz. W Pucharze UEFA nie sprostali oni Hajdukowi Split. W lidze zajęli 6. miejsce.

W Pucharze Francji w 1988 ekipa Metz wyeliminowała po drodze do triumfu takie drużyny jak Moulouse, Quimper i Amiens. W finale okazali się silniejsi od Sochaux. W PZP nie sprostali Anderlechtowi, który oba mecze wygrał. Pierwszy 3:1, a drugi 2:0.

W sezonie 1990/1991 rozpoczynała się era Joela Mullera, który wiele dobrego zrobił dla FC Metz. Pierwszy swój sezon rozegrał lepiej, niż jego poprzednik, który zajął 14. miejsce. On podskoczył o 2. miejsca. Kibice we Francji śmiali się i żartowali, że działacze FCM wykupili 12. miejsce, bo 3 sezony z rzędu za czasów rządów Mullera klub zajmował tę lokatę. W sezonie 1994/1995 było już lepiej o 4. miejsca. Sezon później gracze Joela byli już na 4. miejscu. Rok później Metz miało skład na miarę mistrza. W zespole z Lotaryngii grali tacy piłkarze jak Letizi, Serredszum, Blanchard, Song, Pirès oraz Terrier. Zajęli 5. miejsce.

Najlepszy był sezon 1997/1998, w którym to zostali wicemistrzami Francji, przegrywając z Lens tylko różnicą bramek. Był to początek końca. 10., 11., 12., a następnie 17. miejsce w lidze sprawiły o spadku nie tylko moralnym, ale i o degradacji do D2. Jednak pograli tam tylko przez rok, po czym wrócili, by straszyć najsilniejsze ekipy z D1 (aktualnie Ligue 1).

Sukcesy

Ligue 1 Ligue 2 Puchar Francji Puchar Ligi Francuskiej Puchar Intertoto UEFA

Europejskie puchary

Legenda do wszystkich tabel:

  • Q – runda eliminacyjna, 1/16, 1/8, 1/4, 1/2 – odpowiednia faza rozgrywek, Grupa – runda grupowa, 1r gr – pierwsza runda grupowa, 2r gr – druga runda grupowa, F – finał, R – runda, PO – play-off
  • k. – rzuty karne, los. – losowanie, Dogr. – dogrywka, w. – zasada bramek strzelonych na wyjeździe
Sezon Rozgrywki Runda Przeciwnik Dom Wyjazd Ogólnie
1968/69 Puchar Miast Targowych 1R Niemcy Hamburger SV 1–4 2–3 3–7
1969/70 Puchar Miast Targowych 1R Włochy SSC Napoli 1–1 1–2 2–3
1984/85 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Hiszpania FC Barcelona 2–4 4–1 6–5
1/8 Dynamo Drezno 0–0 1–3 1–3
1985/86 Puchar UEFA 1R Hajduk Split 2–2 1–5 3–7
1988/89 Puchar Zdobywców Pucharów 1R Belgia RSC Anderlecht 1–3 0–2 1–5
1995 Puchar Intertoto Grupa 6 Austria LASK Linz 1–0 1. miejsce
Chorwacja NK Zagreb 1–0
Szkocja Partick Thistle 1–0
Islandia ÍBK Keflavík 2–1
1/8 Rumunia Ceahlăul Piatra Neamț 2–0 (W)
1/4 Francja RC Strasbourg 0–2 (D)
1996/97 Puchar UEFA 1R Austria FC Tirol Innsbruck 1–0 0–0 1–0
2R Portugalia Sporting CP 2–0 1–2 3–2
1/8 Anglia Newcastle United 1–1 0–2 1–3
1997/98 Puchar UEFA 1R Belgia Excelsior Mouscron 4–1 2–0 6–1
2R Niemcy Karlsruher SC 0–2 1–1 1–3
1998/99 Liga Mistrzów 2Q Finlandia HJK Helsinki 1–1 0–1 1–2
Puchar UEFA 1R Crvena zvezda 2–1 1–2 3–3, k: 3–4
1999 Puchar Intertoto 2R Słowacja MŠK Žilina 3–0 1–2 4–2
3R Belgia KSC Lokeren 0–1 2–1 2–2, w.
1/2 Polska Polonia Warszawa 5–1 1–1 6–2
F Anglia West Ham United 1–3 1–0 2–3

Piłkarze

Obecny skład

Stan na 9 lutego 2020
Nr Poz. Piłkarz
1 1 bramkarzBR Francja Paul Delecroix
2 2 obrońcaOB Tunezja Dylan Bronn
3 2 obrońcaOB Francja Matthieu Udol
4 3 pomocnikPO Francja Kévin N'Doram (wyp. z AS Monaco FC)
5 3 pomocnikPO Wybrzeże Kości Słoniowej Victorien Angban
6 2 obrońcaOB Mali Mamadou Fofana
7 4 napastnikNA Senegal Ibrahima Niane
8 3 pomocnikPO Mali Boubacar Traoré
9 4 napastnikNA Francja Thierry Ambrose (wyp. z Manchester City F.C.)
10 3 pomocnikPO Francja Marvin Gakpa
11 4 napastnikNA Senegal Opa Nguette
14 3 pomocnikPO Francja Vincent Pajot (wyp. z Angers SCO)
16 1 bramkarzBR Algieria Alexandre Oukidja
Nr Poz. Piłkarz
17 2 obrońcaOB Francja Thomas Delaine
18 2 obrońcaOB Francja Fabien Centonze
19 3 pomocnikPO Wybrzeże Kości Słoniowej Habib Maïga
20 4 napastnikNA Senegal Habib Diallo
21 2 obrońcaOB Ghana John Boye
22 3 pomocnikPO Belgia Sami Lahssaini
24 3 pomocnikPO Francja Renaud Cohade (kapitan)
25 3 pomocnikPO Mali Adama Traoré (wyp. z AS Monaco FC)
26 4 napastnikNA Senegal Pape Ndiaga Yade
27 4 napastnikNA Algieria Farid Boulaya
28 2 obrońcaOB Francja Manuel Cabit
30 1 bramkarzBR Francja Guillaume Dietsch

Piłkarze na wypożyczeniu

Nr Poz. Piłkarz
2 obrońcaOB Luksemburg Laurent Jans (wyp. do SC Paderborn 07)
3 pomocnikPO Argentyna Gerónimo Poblete (wyp. do CA San Lorenzo de Almagro)
3 pomocnikPO Francja Raouf Mroivili (wyp. do Royal Football Club Seraing)
3 pomocnikPO Luksemburg Vincent Thill (wyp. do US Orléans)
4 napastnikNA Mali Adama Traoré (wyp. do Al-Adalah FC)
Nr Poz. Piłkarz
4 napastnikNA Senegal Cheikh Tidiane Sabaly (wyp. do Pau FC)
4 napastnikNA Francja Gauthier Hein (wyp. do Valenciennes FC)
4 napastnikNA Gambia Ablie Jallow (wyp. do AC Ajaccio)
4 napastnikNA Senegal Amadou Ndiaye (wyp. do FC Sochaux-Montbéliard)

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Drugi poziom ligowych rozgrywek piłkarskich we Francji
Sezony
Division Interrégionale
National
Division 2
Ligue 2
Kluby w sezonie
2024/2025
Mistrzostwa Francji w piłce nożnej
Sezony
USFSA
Coupe Sochaux /
Division d’Excellence
Division Nationale
Première Division
Ligue 1
Kluby w sezonie
2024/2025
Byłe kluby ligi
Zwycięzcy
Inne
FC Metz – skład na sezon 2021/2022
Kontrola autorytatywna (klub piłki nożnej):