Félix María Zuloaga
W dzisiejszym świecie Félix María Zuloaga zyskał niespotykane dotąd znaczenie w różnych aspektach życia codziennego. Od wpływu na politykę po wpływ na technologię, obecność Félix María Zuloaga na scenie globalnej jest niezaprzeczalna. W tym artykule zbadamy różne wymiary, w jakich objawia się Félix María Zuloaga, analizując jego ewolucję w czasie i wpływ na współczesne społeczeństwo. Dzięki tej analizie będziemy mogli lepiej zrozumieć znaczenie Félix María Zuloaga i jego rolę w kształtowaniu dzisiejszego świata.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Prezydent Meksyku (hiszp. Presidente interino)[1] | |
| Okres |
od 11 stycznia 1858 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Félix María Zuloaga (ur. 31 marca 1813 w Álamos, zm. 11 lutego 1898 w Meksyku) – meksykański polityk konserwatywny i wojskowy, prezydent Meksyku (1858).
Życiorys
Félix María Zuloaga urodził się 31 marca 1813 roku w Álamos[1]. Dorastał w Chihuahua, gdzie wstąpił do Gwardii Narodowej[1]. Walczył z Apaczami w Chihuahua i Majami na Jukatanie, bronił Monterrey podczas wojny amerykańsko-meksykańskiej i wspierał generała Santa Annę (1794–1876) podczas jego rządów w latach 50. XIX w.[2]
17 grudnia 1857 roku przeprowadził zamach stanu w imieniu Ignacio Comonforta (1812–1863)[2][3]. Kongres został rozwiązany, członkowie gabinetu Comonforta i prezydent Sądu Najwyższego i kandydat na prezydenta Benito Juárez (1806–1872) aresztowany[3][2]. Zuloaga wraz ze swoimi zwolennikami proklamowali Plan z Tacubayi, który przewidywał zniesienie konstytucji z lutego 1857, wprowadzenie dyktatury prezydenta Ignacio Comonforta, a także zwołanie Konstytuanty[4][2]. Plan uzyskał poparcie kościoła katolickiego[2]. Comonfort uwolnił jednak Juáreza, który ustanowił alternatywny rząd w Guanajuato i pozyskał wsparcie 11 stanów dla sprawy liberałów[2]. W styczniu 1858 roku generał Jose de la Parra przeprowadził bunt przeciwko Comonfortowi, który zbiegł, a tymczasowym prezydentem został Zuloaga[2]. Zuloaga oparł swoje rządy na patriotyzmie i religii katolickiej, którą utrzymał jako oficjalne wyznanie w Meksyku[5]. Zdeklarował się również jako zwolennik niepodległości Meksyku[5].
W Meksyku funkcjonowały dwa rywalizujące ze sobą rządy – konserwatywny pod przywództwem Zuloagi i liberalny Juáreza, które we wkrótce zaangażowały się w wojnę domową[2]. Po początkowych porażkach, liberałowie odzyskali pozycję i siły się wyrównały[2]. Wobec narastającej opozycji i buntu konserwatywnych wojskowych pod przywództwem m.in. Manuela Roblesa Pezueli (1817–1862)[5], Zuloaga podał się do dymisji 23 grudnia 1858 roku[2] a Manuel Robles Pezuela objął urząd prezydenta[5].
Zmarł 11 lutego 1898 roku w Meksyku[1].
Przypisy
- ↑ a b c d PRESIDENCIA DE LA REPÚBLICA, MÉXICO: FÉLIX MARÍA ZULOAGA. calderon.presidencia.gob.mx . . . (hiszp.).
- ↑ a b c d e f g h i j Jeffrey S. Dixon, Meredith Reid Sarkees: A Guide to Intra-state Wars: An Examination of Civil, Regional, and Intercommunal Wars, 1816-2014. CQ Press, 2015, s. 53–54. ISBN 978-1-5063-1798-4. . (ang.).
- ↑ a b William H. Beezley, Michael Meyer: The Oxford History of Mexico. Oxford University Press, USA, 2010, s. 353. ISBN 978-0-19-973198-5. . (ang.).
- ↑ Jarosław Wojtczak: Wojna Meksykańska 1861–1867. Bellona, 2009, s. 42–43. ISBN 978-83-11-11520-0. (pol.).
- ↑ a b c d Juana Vázquez Gómez: Dictionary of Mexican Rulers, 1325-1997. Greenwood Publishing Group, 1997, s. 87–88. ISBN 978-0-313-30049-3. . (ang.).
