Euroleon nostras

W tym artykule zagłębimy się w ekscytujący świat Euroleon nostras (tutaj wpisz tytuł artykułu), badając jego różne aspekty, odkrywając jego pochodzenie, odkrywając jego znaczenia i analizując jego znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie. Od jego pierwszego pojawienia się po ewolucję w czasie, zagłębimy się w każdy istotny aspekt, który go otacza. Od jego wpływu na kulturę popularną po wpływ na środowisko akademickie, przyjrzymy się całkowicie Euroleon nostras, próbując zrozumieć jego znaczenie i wartość w świecie, w którym żyjemy. Dołącz do nas w tej podróży pełnej odkryć i refleksji, podczas której będziemy badać wiele wymiarów Euroleon nostras i odkrywać jego tajemnice. Nie przegap tego!

Euroleon nostras
(Geoffroy in Fourcroy, 1785)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

stawonogi

Gromada

owady

Podgromada

owady uskrzydlone

Rząd

sieciarki

Rodzina

mrówkolwowate

Rodzaj

Euroleon

Gatunek

Euroleon nostras

Synonimy
  • Formicaleo nostras Geoffroy in Fourcroy, 1785[1]
  • Myrmeleon nostras (Geoffroy in Fourcroy, 1785)
  • Euroleon nostras regia Navas, 1919
  • Myrmeleon europaeus McLachlan, 1873
  • Euroleon europaeus (McLachlan, 1873)
Multimedia w Wikimedia Commons

Euroleon nostras – ciepłolubny gatunek sieciarki z rodziny mrówkolwowatych (Myrmeleontidae) opisany naukowo w 1785 roku pod nazwą Formicaleo nostras[2]. Jest gatunkiem typowym rodzaju Euroleon. Występuje pospolicie w niemal całej Europie. W Polsce jest gatunkiem szeroko rozprzestrzenionym na obszarze całego kraju[3].

Długość ciała osobników dorosłych dochodzi do 30 mm, a rozpiętość ich skrzydeł do 70 mm.

Po sypkich krawędziach takiej pułapki ofiara zsuwa się wprost ku oczekującej na dnie, przysypanej piaskiem drapieżnej larwie

Larwy budują w piasku stożkowate pułapki, na dnie których wyczekują na ofiarę, podobnie jak to robią larwy z rodzaju Myrmeleon.

 Zobacz też: Myrmeleon i mrówkolwowate.

W stadium larwalnym żywią się drobnymi stawonogami. Dokładne badania nad czynnikami wpływającymi na skuteczność w zdobywaniu pokarmu przez larwy E. nostras przeprowadzili Devetak i inni[4].

Osobniki dorosłe są aktywne w nocy. Polują siedząc na gałązkach, z rozstawionymi nogami. Żyją kilkadziesiąt dni.

E. nostras należą do nielicznych owadów (podobnie jak ważki, których samice składają jaja do wody), u których postać dorosła może paść ofiarą postaci larwalnej. Dzieje się tak czasami podczas składania przez samice jaj do piasku.

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ V.A. Krivokhatsky: Catalogue of antlion collection (Neuroptera, Myrmeleontidae). Information System ZInsecta. . (ang.).
  2. ↑ Species taxon summary: nostras Fourcroy & Geoffroy, 1785 described in Formicaleo. AnimalBase. . (ang.).
  3. ↑ Fauna Polski - charakterystyka i wykaz gatunków. Bogdanowicz W., Chudzicka E., Pilipiuk I. i Skibińska E. (red.). T. II. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2007. ISBN 978-83-881470-7-4.
  4. ↑ Devetak et al. Capture success in pit-building Antlion Euroleon nostras (Geoffroy in Fourcroy, 1785) (Neuroptera Myrmeleontidiae) depends on the presence of pits, sand particle size and transmission of vibratory signals : a mini review. „Annali del Museo Civico di Storia Naturale di Ferrara”. 8, s. 161–165, 2005. (ang.).  (pdf)