Eufrozyna z Aleksandrii

W dzisiejszym świecie Eufrozyna z Aleksandrii stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Od momentu pojawienia się Eufrozyna z Aleksandrii wywołał debatę i kontrowersje, dając podstawę do różnorodnych opinii i podejść, które odzwierciedlają różnorodność perspektyw na ten temat. Ponieważ Eufrozyna z Aleksandrii w dalszym ciągu przyciąga uwagę społeczeństwa, ważne jest dokładne zbadanie jego implikacji, konsekwencji i potencjalnych rozwiązań. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystkie aspekty związane z Eufrozyna z Aleksandrii, zapewniając czytelnikowi pełną i aktualną wizję tego tematu, który jest dziś tak aktualny.

Święta
Eufrozyna z Aleksandrii
Dziewica
Ilustracja
Fresk świętej Eufrozyny w Kościele greckokatolickim
Data i miejsce urodzenia

ok. 414
Aleksandria, Egipt

Data śmierci

ok. 470

Czczona przez

Kościół katolicki
Cerkiew prawosławną

Wspomnienie

w Kościele katolickim – 1 stycznia i 11 lutego
w Cerkwi prawosławnej – 15 lutego i 25 września

Eufrozyna z Aleksandrii (gr. Ἁγια Ευφροσύνη, cs. Ewfrosinija Aleksandrijskaja, ur. ok. 414, zm. ok. 470) – święta Kościoła katolickiego i prawosławnego, która ubrana w męskie szaty wiodła życie jako eremita w klasztorze koło Aleksandrii.

Życie

Święta Eufrozyna urodziła się ok. 414 roku w Aleksandrii. Gdy ukończyła 18 lat jej ojciec postanowił, że wejdzie ona w związek małżeński. Jednak Eufrozyna zdecydowała się uciec do niedaleko położonego klasztoru[1]. Przywdziała szaty mnicha za zgodą przełożonego klasztoru. Żyła w odosobnieniu w zakonie prowadząc surowy tryb życia ascetycznego przez 38 lat jako brat Smaragd. Eufrozyna udzielała rad w sprawach duchowych odwiedzającym klasztor. Z jej kierownictwa duchowego korzystał nawet jej ojciec. Zmarła ok. 470 roku[2][1].

Kult

Śmierć św. Eufrozyny (w habicie karmelitańskim), rycina z XVII w.

Kult św. Eufrozyny, znany w średniowiecznej Europie, odżył w czasach nowożytnych dzięki klasztorowi w Beaulieu koło Compiègne, gdzie czczono jej relikwie. Jej wspomnienie liturgiczne przyjęli za własne karmelici, dlatego w ikonografii zachodniej bywała przedstawiana w habicie karmelitańskim. Obchód według Martyrologium Romanum 1 stycznia i 11 lutego, a według Menologium graecorum 25 września[3]. W liturgii karmelitańskiej była czczona 2 stycznia jako Eufrozyna, Dziewica naszego Zakonu[4].

Przypisy

  1. ↑ a b Eufrozyna , DEON.pl (pol.).
  2. ↑ K. Kuźmak, Eufrozyna z Aleksandrii, Encyklopedia Katolicka, t. 4, Lublin: KUL, 1983, kol. 1289.
  3. ↑ http://www.eduteka.pl/doc/eufrozyna-z-aleksandrii-sw
  4. ↑ Breviarium Ordinis Fratrum Beatissimae Virginis Mariae de Monte Carmelo, Pars Hiemalis, Romae-Tornaci-Parisiis 1938, s. 462–467.