Esauł

W dzisiejszym świecie Esauł to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie w nauce czy wpływ na kulturę popularną, Esauł stał się tematem ogólnego zainteresowania. W miarę kontynuacji rozmów na temat Esauł istotne jest zrozumienie jego znaczenia i implikacji. W tym artykule zbadamy różne aspekty Esauł i przeanalizujemy jego rolę we współczesnym świecie. Od jego powstania po wpływ na teraźniejszość – zanurzymy się w fascynującym wszechświecie Esauł i odkryjemy wszystko, co ten motyw ma do zaoferowania.

Kozacki esauł na patrolu (ilustracja Louisa Valleta, 1893)

Esauł[1], asauł (z tur. jasauł) – stopień oficerski w wojskach kozackich carskiej Rosji[2].

Od 1576 r. w wojskach kozackich z okresu carskiego była to ranga (stopień) i zarazem stanowisko (esauł generalny, marszowy, staniczny, sotenny, pułkowy, artyleryjski itp.). W latach 1798-1800 zrównano go w kawalerii z rangą rotmistrza[3].

Ogólnie określano tak również dowódcę oddziału kawalerii w wojsku kozackim albo tatarskim. W dawnym wojsku polskim odpowiadał husarskiemu namiestnikowi. U Kozaków zaporoskich osauł (także asauł, asauła, asawuł) był adiutantem atamana koszowego[4].

Na Rusi określenie to odnoszono także do strażnika polowego (dozorcy) lub włodarza[5].

Przypisy

  1. Termin ze słownictwa kozaków dońskich.
  2. Słownik wyrazów obcych PWN. Warszawa: PWN, 1991, s. 244.
  3. Большая советская энциклопедия (3е изд.). T. 9. Москва 1972. (ros.) .
  4. Mała encyklopedia powszechna PWN. Warszawa: PWN, 1969, s. 264; albo jego zastępcą (według Słownika wyrazów obcych PWN, dz. cyt.)
  5. M. Arcta Słownik wyrazów obcych. Warszawa: Wyd. S. Arcta, 1947, s. 18.