Erik Kynard

W dzisiejszym świecie Erik Kynard jest tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona ludzi. Od wpływu na społeczeństwo po wpływ na gospodarkę, Erik Kynard przykuł uwagę zarówno profesjonalistów, jak i miłośników wiedzy. Gdy badamy różne aspekty Erik Kynard, pojawia się potrzeba zrozumienia jego zakresu i potencjału, a także wyzwań i kontrowersji. W tym artykule przedstawimy głębokie i wnikliwe spojrzenie na Erik Kynard w celu wzbogacenia debaty i promowania lepszego zrozumienia tego tematu.

Erik Kynard
Ilustracja
Erik Kynard podczas igrzysk olimpijskich w Londynie (2012)
Data i miejsce urodzenia

3 stycznia 1991
Toledo

Wzrost

196 cm

Informacje klubowe
Klub

Brand Jordan

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Stany Zjednoczone
Igrzyska olimpijskie
złoto Londyn 2012 skok wzwyż
Halowe mistrzostwa świata
brąz Sopot 2014 skok wzwyż
brąz Portland 2016 skok wzwyż

Erik Kynard (ur. 3 stycznia 1991 w Toledo) – amerykański lekkoatleta specjalizujący się w skoku wzwyż.

Podczas juniorskich mistrzostw świata w 2008 odpadł w eliminacjach. Zdobył srebro mistrzostw panamerykańskich juniorów w Port-of-Spain (2009). Bez większych sukcesów startował w 2011 w uniwersjadzie oraz mistrzostwach świata. W 2012 został w Londynie wicemistrzem olimpijskim. Brązowy medalista halowych mistrzostw świata w Portland oraz szósty zawodnik konkursu olimpijskiego w Rio de Janeiro (2016).

Złoty medalista mistrzostw Stanów Zjednoczonych oraz mistrzostw National Collegiate Athletic Association.

Rekordy życiowe: stadion – 2,37 (4 lipca 2013, Lozanna, 9 maja 2014, Doha i 26 czerwca 2015, Eugene); hala – 2,34 (15 lutego 2014, Birmingham i 28 lutego 2015, Boston).

Osiągnięcia

Rok Impreza Miejsce Lokata Wynik
2008 Mistrzostwa świata juniorów Polska Bydgoszcz el. – 19. miejsce 2,10
2009 Mistrzostwa panamerykańskie juniorów Trynidad i Tobago Port-of-Spain 2. miejsce 2,10
2011 Uniwersjada Shenzhen 13. miejsce 2,15
2011 Mistrzostwa świata Korea Południowa Daegu el. – 14. miejsce 2,28
2012 Igrzyska olimpijskie Wielka Brytania Londyn 1. miejsce 2,33
2013 Mistrzostwa świata Rosja Moskwa 5. miejsce 2,32
2014 Halowe mistrzostwa świata Polska Sopot 3. miejsce 2,34
2014 Puchar interkontynentalny Maroko Marrakesz 5. miejsce 2,31
2015 Mistrzostwa świata Pekin 8. miejsce 2,25
2016 Halowe mistrzostwa świata Stany Zjednoczone Portland 3. miejsce 2,33
2016 Igrzyska olimpijskie Brazylia Rio de Janeiro 6. miejsce 2,33
2017 Mistrzostwa świata Wielka Brytania Londyn el. – NH
2018 Halowe mistrzostwa świata Wielka Brytania Birmingham 4. miejsce 2,29

Bibliografia