Eric Esch
Obecnie Eric Esch jest tematem o ogromnym znaczeniu we współczesnym społeczeństwie. Jego wpływ rozciąga się na różne obszary życia codziennego, od polityki po technologię, kulturę i ekonomię. W tym artykule zagłębiamy się w świat Eric Esch, badając jego liczne aspekty i wpływ na nasze codzienne życie. Poprzez szczegółową analizę postaramy się rzucić światło na różne aspekty, które sprawiają, że Eric Esch jest istotnym tematem wartym dzisiejszego przestudiowania. Od wpływu na życie ludzi po wpływ na środowisko globalne, Eric Esch jest zjawiskiem zasługującym na dogłębne zbadanie.
| |
| Pseudonim |
Butterbean |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| Obywatelstwo | |
| Wzrost |
180 cm |
| Styl walki |
praworęczny |
| Kategoria wagowa |
ciężka |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
90 |
| Zwycięstwa |
77 |
| Przez nokauty |
58 |
| Porażki |
9 (1 przez KO) |
| Remisy |
4 |
| Nieodbyte |
0 |
Eric Scott Esch, pseud. Butterbean (ur. 3 sierpnia 1966 w Bay City[1][2]) – amerykański bokser zawodowy wagi ciężkiej, a także kick-boxer i zawodnik MMA.
Kariera bokserska
15 października 1994 stoczył pierwszy pojedynek na zawodowym ringu. Po 4 rundach pokonał na punkty Tima Danielsa[2]. 15 grudnia 1995 w swym szesnastym pojedynku doznał pierwszej porażki. W 2. rundzie przegrał przez techniczny nokaut z Mitchellem Rose'em. Była to jedyna przegrana Escha przed czasem[2].
12 kwietnia 1997 Esch zdobył pas federacji IBA w kategorii superciężkiej, pokonując w 2. rundzie przez techniczny nokaut Eda White'a. Pięciokrotnie obronił zdobyty pas, pokonując kolejno: 16 stycznia 1998 Harry'ego Funmakera (po 4 rundach jednogłośnie na punkty), 13 lutego 1999 Patricka Grahama (techniczny nokaut w 3. rundzie), 31 lipca 1999 Tima Burgoona (nokaut w 2. rundzie), 18 września 1999 Kenny'ego Cravena (techniczny nokaut w 2 rundzie), 4 marca 2000 George'a Linbergera (nokaut w 1. rundzie).
27 lipca 2002 zmierzył się z byłym mistrzem świata federacji WBC i IBF w kategorii ciężkiej Larrym Holmesem. Po 10 rundach Esch przegrał jednogłośnie na punkty. Była to jedyna walka "Butterbeana", której długość wynosiła 10 rund[2]. 15 października 2005 Esch stoczył rewanżowy pojedynek z George'em Linbergerem. Tym razem po 4 rundach przegrał niejednogłośnie na punkty[2]. Stawką pojedynku był pas federacji NABC w kategorii superciężkiej.
3 października 2009 Esch powrócił na zawodowy ring, po dwuletniej przerwie, by stoczyć swój ostatni bokserski pojedynek. Po 4 rundach przegrał niejednogłośnie na punkty z Harrym Funmakerem[2][3][4].
13 stycznia 2012 Esch po raz kolejny powrócił na zawodowy ring. Po 4-rundowej walce przegrał jednogłośnie na punkty z Curtem Allanem. Był to 90 pojedynek Escha w bokserskiej karierze zawodowej[5].
Kariera kick-bokserska
| |
| Wzrost |
180 cm |
|---|---|
| Masa ciała |
206 (2011) kg |
| Styl walki | |
| Bilans walk zawodowych | |
| Liczba walk |
6 |
| Zwycięstwa |
2 |
| Przez nokauty |
2 |
| Porażki |
4 |
29 czerwca 2003 Eric Esch stoczył swoją pierwszą walkę kick-bokserską, gdy zadebiutował w organizacji K-1, nokautując w 1. rundzie Japończyka Yūsuke Fujimoto[6]. 21 września 2003 w swoim drugim pojedynku Esch doznał porażki. Przegrał w 2. rundzie przez nokaut z Mikiem Bernardo[7]. Ostatnią walkę w K-1 stoczył w 2008, gdy podczas GP Hawajów został znokautowany przez byłego zawodnika UFC Wesleya Correirę.
29 lipca 2009 na gali Moosin II znokautował w 1. rundzie Koreańczyka Bo Lam Moona.
Kariera w MMA
31 grudnia 2003 Eric Esch stoczył swoją pierwszą walkę w formule MMA. Przegrał w 2. rundzie przez poddanie z Japończykiem Genki Sudo[8]. 9 grudnia 2005 Esch zanotował swoją pierwszą wygraną w MMA. W trzecim pojedynku zwyciężył swojego rodaka Walleya Keenbooma przez poddanie[9]. 18 września 2010 na XIV gali KSW w Łodzi zmierzył się z Mariuszem Pudzianowskim. Esch przegrał w 1. rundzie przez poddanie[10][11][12].
Występy w WWE
Eric Esch dwukrotnie wystąpił na galach wrestlerskich WWE. W 1997 podczas debiutu pokonał byłego amatorskiego boksera Marca Mero. W 1999, w swojej drugiej i jak na razie ostatniej walce, zwyciężył Barta Gunna[13].
Przypisy
- ↑ Profil Erica "Butterbeana" Escha. sherdog.com. . (ang.).
- ↑ a b c d e f Profil Erica Escha. boxrec.com. . (ang.).
- ↑ Gary D’Amato: Milwaukee hosts last fight for 'Butterbean' Esch. jsonline.com, 2009-10-02. . (ang.).
- ↑ Michal Koper: Ostatnia przegrana Butterbeana. bokser.org, 2009-10-05. .
- ↑ Porażka 'Butterbeana' Escha. bokser.org, 2012-01-14. .
- ↑ K-1 BEAST II 2003. k-1sport.de. . (ang.).
- ↑ K-1 Survival 2003 Japan GP Final. k-1sport.de. . (ang.).
- ↑ FF 1 – Royce Gracie Fightfest. sherdog.com. . (ang.).
- ↑ K-1 – Premium 2003 Dynamite. sherdog.com. . (ang.).
- ↑ Pudzian demoluje Butterbeana. bokser.org, 2010-09-19. .
- ↑ Pudzianowski pokonał Butterbeana! , sporty-walki.org, 19 września 2010 .
- ↑ Michael David Smith: Mariusz Pudzianowski TKOs Butterbean at KSW 14. mmafighting.com, 2010-09-19. . (ang.).
- ↑ XV Wrestlemania – Facts/Stats. wwe.com. . . (ang.).