Elizja
W dzisiejszym świecie Elizja zajmuje centralne miejsce w społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy ze względu na wpływ na kulturę popularną, znaczenie w środowisku akademickim, wpływ na politykę czy znaczenie w historii, Elizja jest przedstawiany jako temat interesujący, który nie pozostawia nikogo obojętnym. Przez lata Elizja budził zainteresowanie badaczy, dziennikarzy, pisarzy i zwykłych ludzi, wywołując debaty, refleksje i dyskusje na temat jego znaczenia, ewolucji i wpływu na różne aspekty życia codziennego. W tym artykule zagłębimy się w najważniejsze aspekty Elizja, badając jego pochodzenie, rozwój i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.
Elizja – regularne usunięcie samogłoski – a niekiedy sylaby – w sąsiedztwie innej samogłoski. Zjawisko to dotyczy najczęściej samogłoski (sylaby) wygłosowej przed nagłosem samogłoskowym, na przykład fr. l'affaire – sprawa, ale la maison – dom, wł. l'acqua – woda.
Błędne jest nazywanie elizją każdego procesu zaniku głoski.
W języku francuskim elizja zachodzi między innymi wówczas, gdy rodzajnik określony jest obok rzeczownika, zaczynającego się na samogłoskę lub h nieme. Podobnie jest w języku włoskim.
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Włodzimierz Sobkowiak, Fonetyka angielska w pigułce. 7.3.3. Mowa szybka – elizja, Instytut Filologii Angielskiej UAM .
- ↑ Dyslalia – wady wymowy zaliczane do dyslalii .
- ↑ Elizja, logopeda.pl, 16 czerwca 2009 .
- ↑ Y Delatour: Nouvelle Grammaire du Francais. Paryż: Hachette, 1991, s. 305. ISBN 2-01-155271-0.
- ↑ Daniela Zawadzka: Język włoski dla Polaków – komentarz gramatyczny. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994, s. 163. ISBN 83-01-08975-X.
Bibliografia
- Słownik języka polskiego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1988. ISBN 83-01-00282-4.
- Aidan. Doyle, Edmund. Gussmann: An Ghaeilge : podręcznik do nauki języka irlandzkiego. Lublin: Red. Wydawnictw Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, 1991. ISBN 83-228-0237-4.
- Encyklopedia językoznawstwa ogólnego. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, 2003. ISBN 83-04-04680-6.