Elewijt

W tym artykule zbadamy najważniejsze aspekty Elewijt, tematu, który wzbudził duże zainteresowanie współczesnego społeczeństwa. Przez lata Elewijt stanowił punkt dyskusji i refleksji w różnych obszarach, zarówno akademickich, jak i życia codziennego. Od swoich początków do obecnego wpływu, Elewijt był przedmiotem licznych badań, debat i kontrowersji, stając się dziś tematem o ogromnym znaczeniu. Poprzez tę analizę staramy się zaoferować wszechstronną i zaktualizowaną wizję Elewijt, zapewniając czytelnikowi pełny i szczegółowy przegląd, który pozwala nam zrozumieć jego znaczenie i implikacje dla dzisiejszego społeczeństwa.

Elewijt
Państwo

 Belgia

Region

Flamandzki

Prowincja

Brabancja Flamandzka

Dystrykt

Halle-Vilvoorde

Gmina

Zemst

Powierzchnia

6,47 km²

Populacja (1 stycznia 2020)
• liczba ludności
• gęstość


5187[1]
802 os./km²

Kod pocztowy

1982

Położenie na mapie Brabancji Flamandzkiej
Mapa konturowa Brabancji Flamandzkiej, u góry znajduje się punkt z opisem „Elewijt”
Położenie na mapie Belgii
Mapa konturowa Belgii, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Elewijt”
Ziemia50°57′40″N 4°29′50″E/50,961111 4,497222

Elewijt – dzielnica (deelgemeente) gminy Zemst w Belgii, w Regionie Flamandzkim, w prowincji Brabancja Flamandzka, w okręgu Halle-Vilvoorde. 1 stycznia 2020 roku liczyła 5187 mieszkańców. Do 31 grudnia 1976 samodzielna gmina.

Miejscowość słynna jest z zamku Het Steen, który był własnością Petera Paula Rubensa od 1635 do jego śmierci w 1640 roku. Zamek był prezentowany na niektórych jego obrazach[2].

Historia

Miejscowość została założona w I wieku na skrzyżowaniu dróg. Istniała do momentu zniszczenia pod koniec III wieku n.e. Setki lat później powoli zaczęła powstawać nowa miejscowość, której centrum znajdowało się pół mili na południe od ruin starej osady[3].

W 2008 roku miejscowość otrzymała nagrodę w konkursie Dorp met toekomst (pl. Wieś z przyszłością) za projekt „Een stoel voor jou” (pl. Krzesło dla Ciebie). Zakładał on przygotowanie krzeseł, ustawienie ich na chodniku, aby zachęcić sąsiadów i znajomych do rozmowy. Podczas majowego weekendu na chodnikach wsi stanęło około 1000 krzeseł. Projekt realizowano do końca sierpnia i zakończono wystawą poświęconą projektowi[4].

Przypisy