Edward Dawkins

W tym artykule zbadamy różne aspekty Edward Dawkins, aby zapewnić czytelnikowi pełną i szczegółową analizę tego tematu. Od jego początków po dzisiejsze znaczenie, poprzez wpływ na różne obszary społeczeństwa – zanurzymy się w podróż, w której zajmiemy się jego wieloma aspektami. Poprzez połączenie danych historycznych, aktualnych teorii i konkretnych przykładów staramy się zaoferować wszechstronną wizję, która pozwala na dokładne zrozumienie znaczenia Edward Dawkins we współczesnym społeczeństwie. Niezależnie od tego, czy jest to osoba, koncepcja, data czy jakikolwiek inny element zainteresowania, naszym celem jest zapewnienie czytelnikowi narzędzi niezbędnych do zagłębienia się w fascynujący świat Edward Dawkins i zrozumienia jego dzisiejszego znaczenia.

Edward Dawkins
Ilustracja
Dawkins 2018
Data i miejsce urodzenia

11 lipca 1989
Invercargill

Dorobek medalowy
Reprezentacja  Nowa Zelandia
Igrzyska olimpijskie
srebro Rio de Janiero 2016 kolarstwo
(Sprint druż.)
Mistrzostwa świata
złoto Cali 2014 Sprint drużynowy
złoto Londyn 2016 Sprint drużynowy
złoto Hongkong 2017 Sprint drużynowy
srebro Mińsk 2013 Sprint drużynowy
srebro Paryż 2015 Keirin
srebro Paryż 2015 Sprint drużynowy
srebro Londyn 2016 Keirin
brąz Melbourne 2012 Sprint drużynowy

Edward Dawkins (ur. 11 lipca 1989 w Invercargill) – nowozelandzki kolarz torowy, wicemistrz olimpijski i wielokrotny medalista mistrzostw świata.

Kariera

Pierwszy sukces w karierze Edward Dawkins osiągnął w 2005 roku, kiedy zdobył złoty medal w sprincie drużynowym na igrzyskach Oceanii w kategorii juniorów, a w keirinie i wyścigu na 1 km był trzeci. Dwa lata później był drugi w wyścigu na 1 km na mistrzostwach świata juniorów i na kolarskich mistrzostwach Oceanii w kategorii elite. W 2010 roku wziął udział w mistrzostwach świata w Kopenhadze, gdzie był piąty w sprincie drużynowym i wyścigu na 1 km, a w sprincie indywidualnym rywalizację zakończył na czternastej pozycji. W tym samym roku na igrzyskach Wspólnoty Narodów w Nowym Delhi zajął drugie miejsce w sprincie drużynowym i trzecie w wyścigu na 1 km. Ponadto na mistrzostwach świata w Melbourne w 2012 roku wspólnie z Ethanem Mitchellem i Samem Websterem zdobył brązowy medal w sprincie drużynowym. W tym samym składzie reprezentanci Nowej Zelandii zajęli drugie miejsce podczas mistrzostw świata w Mińsku w 2013 roku i pierwsze na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata w Cali. Brał także udział w igrzyskach olimpijskich w Londynie, gdzie wraz z kolegami był piąty w sprincie drużynowym.

Linki zewnętrzne