Ed

W tym artykule zbadamy Ed z różnych perspektyw, analizując jego znaczenie, wpływ i znaczenie w różnych kontekstach. Od powstania do dzisiejszej ewolucji Ed był przedmiotem zainteresowania i debaty wśród ekspertów, naukowców i hobbystów. Poprzez szczegółową analizę staramy się rzucić światło na mniej znane aspekty Ed, a także podkreślić jego wpływ w tak różnych dziedzinach, jak nauka, kultura, technologia czy ogólnie społeczeństwo. Dzięki multidyscyplinarnemu podejściu zajmiemy się wieloma aspektami Ed, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję na ten temat.

Ten artykuł dotyczy polecenia systemu UNIX. Zobacz też: Ed – inne znaczenia tego słowa.
ed
ilustracja
System operacyjny Unix
Rodzaj Edytor tekstu

ed – standardowy edytor wierszowy systemu UNIX. ed przyjmuje, że tekst podlegający obróbce podzielony jest na wiersze i pozwala jedynie na modyfikacje wskazanych wierszy tekstu za pomocą poleceń wydawanych programowi w trybie interaktywnym, w podobny sposób jak w wierszu poleceń systemu DOS czy UNIX. Zmusza to użytkownika do operowania numerami wierszy tekstu.

Dla celów pisania tekstów ed został wyparty przez bardziej rozbudowane edytory, jak choćby vi, korzystają natomiast z niego niektóre skrypty powłoki.

ed wczytuje zawartość pliku tekstowego do bufora i wszystkie zmiany dotyczą danych w buforze. Przed zakończeniem pracy zmiany należy zapisać lub odrzucić.

Niektóre polecenia eda:

  • a – dodaj wiersz(e)
  • c – zmień wskazane wiersze na dany tekst
  • d – usuń wskazane wiersze
  • g – zastosuj polecenie do całego buforu danych
  • i – wstaw wiersz(e) we wskazanym miejscu
  • m – przenieś wiersz(e) we wskazane miejsce
  • p – przenieś kursor do wiersza i wyświetl wiersz
  • q – koniec pracy i powrót do powłoki
  • s – zamień ciąg znaków na podany
  • w – zapisz zawartość bufora we wskazanym pliku

Składnia poleceń jest następująca:

n2]polecenie

gdzie n1, n2 określają wiersz lub zakres wierszy, na których operuje polecenie. Specjalny symbol $ oznacza ostatni wiersz i np. polecenie 1,$p spowoduje wyświetlenie wszystkich wierszy.

Przykład sesji z edem (każde polecenie kończy Enter): 

a                           (dodaj wiersz)
ed to edytor systemu UNIX.  (to wpisujemy)
To jest drugi wiersz.       (to wpisujemy) 
.                           (koniec trybu wstawiania, przejdź do bieżącego wiersza)
2i                          (wstaw przed bieżącym wierszem)
xxx                         (to wpisujemy)
.                           (koniec trybu wstawiania, przejdź do bieżącego wiersza)
1,$p                        (wyświetl wiersze od 1 do ostatniego)
ed to edytor systemu UNIX.$
xxx$
To jest drugi wiersz.$
3s/drugi/trzeci/            (w wierszu 3 zamień wyraz "drugi" na "trzeci")
1,$p                        (patrz wyżej)
ed to edytor systemu UNIX.$
xxx$
To jest trzeci wiersz.$
w plik                      (zapisz bufor w pliku o nazwie "plik")
51                          (ed wypisuje liczbę zapisanych znaków)
q                           (wyjście z eda)

Zobacz też

Linki zewnętrzne